حدیثه کامران کسمایی - عضو هیئت علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد پردیس، دانشکده هنر و معماری، تهران، ایران.
مینا رودافشانی - دانشجوی کارشناسی معماری دانشگاه آزاد اسلامی واحد رودهن، دانشکده هنر و معماری، تهران، ایران.
محمد صالحی - دانشجوی کارشناسی معماری دانشگاه آزاد اسلامی واحد رودهن، دانشکده هنر و معماری، تهران، ایران.

همواره توجه به اقلیم برای ایجاد معماری مناسب حائز اهمیت بوده است، بادگیر یک عنصر ابداعی ایرانی بوده که با ایجاد اختلاف فشار جو تولید باد کرده وعامل مهمی در تبادل دما، رطوبت و انتقال ذرات معلق است. این امر در ایجاد شرایط آسایش انسان و عاملی در کاهش مصرف سوخت های فسیلی و همچنینکاهش آلودگی های زیست محیطی می باشد. امروزه می توان از بادگیر به عنوان مکمل سیستم تهویه و برودت ساختمان استفاده کرد، به وسیله آن می توان درمواقعی از سال شرایط آسایش را با تهویه طبیعی تامین نمود و تنها زمانی که بادگیر نتواند پاسخگوی نیاز ساکنان باشد باید از تاسیسات مکانیکی بهره گرفت.بنابراین میتوان معماری سنتی را با تکنولوژی روز در جهت بهبودی آینده معماری تلفیق نمود. بادگیرها سیستم تنفسی شهر محسوب میشوند و برجهایی هستند که با توجه به نحوه ساختمان ویژه خود جریان طبیعی هوا را به داخل بناهای مختلف هدایت میکنند، طرز کار بادگیر اصولا بر این پایه نهاده شده است که از وزش باد برای کشاندن هوای خوش به درون ساختمان و از عکس العمل نیروی آن یعنی مکش برای راندن هوای گرم و آلوده استفاده می کند.با توجه به مطالعات کمتری که در این زمینه در مورد بادگیرهای شهر کاشان به عمل آمده است در این پژوهش به آن پرداخته شده است؛ در این تحقیق از شیوههای مطالعات کتابخانه ای و میدانی بهره گرفته شده است و از 16 بنای بررسی شده تنها 1 مورد از خانه های کاشان دارای بادگیر بوده که هدف از این مقاله بررسی و گونه شناسی آنها می باشد. گونه شناسی های انجام شده به 2 نوع A بر مبنای استقرار بادگیر در پلان، B بر مبنای فرم هندسی پلان بادگیر، C برمبنای فرم بادگیر در نما و D بر مبنای جهت گیری بادگیرها تقسیم بندی شده است و همچنین در جداولی به بررسی وضعیت کالبدی آن ها پرداخته شده است

بادگیر؛ اقلیم؛ تهویه؛ برودت؛ کاشان