شادی عزیزی - دکترای معماری، استادیار دانشگاه آزاد تهران مرکز
سپیده صفری - دانشجوی کارشناسی ارشد معماری دانشگاه تهران مرکز

امروزه کیفیت و جذابیت فضاهای عمومی شهری به یکی از مهمترین سنجههای توسعه یافتگی و قابلیت در شهرها بدل گردیده است. در این میان پیادهراهها بدلیل ویژگیهای خود در ایجاد تعاملات اجتماعی در عصر ارتباطات مجازی و تحریک اقتصادی نواحی پیرامونی و نیز بهعنوان پهنههای چند عملکردی که دامنه گستردهای از فعالیتها را در بر میگیرند از نقشی اساسی برخوردار میباشند. این نوشته پژوهشی درجهت شناسایی عوامل مؤثر بر پیاده راههای موفق با توجه به ویژگیهای فضایی منعطف و رها انجام گرفته است. در این پژوهش تلاش بر این بوده که با توجه به اهمیت بافتهای تاریخی و همچنین نقش پیاده محوری در کیفیت زندگی شهروندان در قالب مفهومی تحت عنوانخلق یک پیاده راه موفق شهری بتوان ارتباط مؤثری بین پیادهراههای موفق و فضاهای رها و منعطف یافت. پس از مرور مفاهیم و نظریاتمرتبط، با بررسی نمونه موردی (خیابان لالهزار) که به لحاظ تاریخی، قوی و در عین حال از سرزندگی کافی برخوردار نمیباشد، به اثبات فرضیههای پژوهش پرداخته شده است.در نتیجه مدل تحلیلی پژوهش که در واقع در برگیرنده مدل کلی عوامل تأثیرگذار بر پیاده راههای موفق میباشد تدوین گردیده و در انتها به شباهتهای بین این عوامل و ویژگیهای فضاهای رها و منعطف پرداخته شده است.

پیاده راه موفق، خیابان لالهزار، فضاهای رها و منعطف، مکانسازی