نرجس درتاج - دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی شیمی، دانشگاه شهید باهنر کرمان، بخش مهندسی شیمی
علی محبی - استاد مهندسی شیمی، دانشگاه شهید باهنر کرمان، بخش مهندسی شیمی
مجید امانعلی خانی - کارشناس ارشد شیمی آلی، مدیر اداره پشتیبانی فرآیندها، مجتمع صنایع لاستیک کرمان

توسعه خودروها نیاز به تولید لاستیک هایی با ویژگی نوین دارد. یک عامل مهم در عملکرد مناسب این خودروها کاهش مقاومت غلتشی و در نتیجه کاهش مصرف سوخت است. از آنجایی که آج (ترد) لاستیک به عنوان خارجی ترین قسمت آن که در تماس مستقیم با سطح جاده قرار می گیرد و نیاز به مقاومت سایشی و سایر خواص مکانیکی در حد بالایی دارد لذا در این مطالعه به بررسی نقش نانوسیلیس در بهبود خواص آن پرداخته شده است. در این تحقیق چهار آمیزه به عنوان نماینده آج لاستیک مورد بررسی قرار گرفت. آمیزه 1 که فاقد نانوسیلیس بود نقش مرجع را داشت و خواص سایر آمیزه ها با این آمیزه مقایسه شد. در آمیزه های 2، 3 و 4 به ترتیب 1، 3 و 5 قسمت نانوسیلیس اضافه شد. عمل اختلاط و تست های فیزیکی و مکانیکی مربوطه در آزمایشگاه مجتمع لاستیک سازی کرمان انجام شد. نتایج حاصله حاکی از ان است که آمیزه 3 حاوی 3 قسمت نانوسیلیس، به دلیل وزن سبک تر، استحکام کششی بالاتر، مدولوس و مقاومت سایشی بیشتر و برگشت سریعتر به حالت اولیه به دلیل رزیلیانس بالاتر در مقایسه با سایر آمیزه ها گزینه مناسب تری است.

آج تایر، خواص مکانیکی، مقاومت سایشی، نانوسیلیس، پرکننده لاستیک