مهدیه سعید - دانشجوی کارشناسی ارشد برنامه ریزی شهری دانشگاه تهران،پردیس هنرهای زیبا
مجتبی ابراهیمی - دانشجوی کارشنای ارشد شهرسازی دانشگاه علامه طباطبائی
الهام انجم شعاع - دانشجوی کارشنای ارشد معماری دانشگاه یزد

این مقاله به بازخوانی سیر سوژه در فلسفه ملاصدرا و الگوی فاوستی و مقایسه این دو با تاکید بر تاثیر گذاری اندیشه در چگونگی شهرسازی میپردازد.بدین منظور ابتدا دو نوع تفکر به طور اجمال تشریح میشوند و به سوژه و اسفار آن اشاره ای میشود و سپس به سیر سوژه در یکمجموعه تاریخی با نگاهی استعاره ای پرداخته میشود.هدف این مقاله بیان این مطلب است که نوع نگاه و اندیشه در کالبد شهرها بسیار تاثیرگذار و قابل رویت است.تفاوت سیر تحول نفس در فلسفه ملاصدرا و الگوی فاوستی بیانگر تفاوت های بسیار عمیق نوع نگاه به شهر و بازسازی آن در دوره زمانی قبل و بعد از مدرنیته در ایران است. بدین منظور تفاوت مدرنیته و سنت در نوع نگاه به سیر وجود آدمی در یک مجموعهتاریخی (بازار کرمان) و بافت کهن محدوده آن مورد بررسی قرار می گیرد.نتایج تحقیق حاکی از آن است که قبل از ورود مدرنیسم به ایران ما بابافت ها و مجموعه هایی در شهرها مواجه بودیم که نماد وحدت معنا و صورت بودند و کالبد همواره در صدد بیان رمز و رازهایی از عالمیماورایی بود اما با ورود مدرنیسم به ایران گسست صورت از معنا رخ می دهد و الگوی فاوستی موجب حاکمیت بولدوزر بر بافت های کهن شهری می گردد.این مقاله در پی بیان خصوصیات سیر سوژه در دو الگوی قبل و بعد از مدرنیسم در ایران است.این تحقیق از نظر روش، تحلیلی- اکتشافی خواهد بود بدین معنا که ابتدا مفاهیمی همچون سیر سوژه در فلسفه صدرایی و الگوی فاوستی تدقیق می شود، سپس به کشف چگونگی انطباق مفهوم با مصداق پرداخته خواهد شد

سوژه، اسفار سوژه، ملاصدرا، فاوست،مدرنیته