سمیه گیتی - دانشجوی شناسایی و مبارزه با علفهای هرز، گروه زراعت، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تاکستان
جهانفر دانشیان - دکتری زراعت، هیات علمی گروه زراعت، دانشگاه آزاد اسلامی واحدتاکستان
محمد خانجانی - دکتری حشره شناسی کشاورزی، هیات علمی گروه گیاه پزشکی، دانشگاه بوعلی سینا همدان
امیرحسین شیرانی راد - دکتری زراعت، هیات علمی گروه زراعت، دانشگاه آزاد اسلامی واحدتاکستان

جهت بررسی کاربرد سیتوگیت در مدیریت علفهای هرز بر پایه کاهش مصرف علف کش و بررسی اثر مدیریت علفهای هرز بر سن گلخوار یونجه، این آزمایش در مزرعه دو و سه ساله دایر، واقع در روستای امزاجرد، کیلومتر7 جاده همدان – تهران، در تابستان و پاییز دو سال زراعی 1390 و 1391 ، بصورت فاکتوریل در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با اجرای 10 تیمار و 4 تکرار, به اجراء درآمد. تیمارهای طرح شامل علفکشهای پرسوئیت،بنتازون، پیریدیت و نابواس شامل دز توصیه شده و 20 درصد کمتر و عدم وجین و وجین کامل بودند. کاربرد سیتوگیت بعنوان مواد افزودنی شامل مصرف آن در حالت مصرف علف کش با دز کاهش یافته و عدم مصرف آن در حالت دز توصیه شده علف کش، بود. در هر دو سال, پس از 50 % گلدهی در هر چین، نمونهبرداری جهت تعیین وزن خشک یونجه و تراکم و وزن خشک علفهایهرز انجام گرفت. قبل از برداشت هر چین، نمونهبرداری از گل آذین یونجهها انجام گرفت. نتایج نشان داد تیمار نابواس، بهترین گزینه برای افزایش وزن خشک یونجه، کاهش تراکم و وزن خشک علفهای هرز باریک برگ و کنترل سن گلخوار یونجه بود و تیمار پرسوئیت با مصرف سیتوگیت، سبب کاهش تراکم و وزن خشک علفهای هرز پهن برگ شد.

یونجه، علفهای هرز، سیتوگیت, کاهش دز، سن گلخوار یونجه