معصومه اکبری بیرگانی - کارشناس ارشد مدیریت مالی دانشکده اقتصاد و مدیریت دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات تهران
زهرا علیپور درویش - عضو هیات علمی گروه مدیریت بازرگانی دانشکده اقتصاد و مدیریت دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران شمال

برنامه های اخیر دولت عراق در توسعه و بهره برداری از میادین نفتی به ویژه میادین مشترک، فصل جدیدی از تهدیدات و فرصتها در زمینه فعالیت های نفتی و صنایع مرتبط با آن را پیش روی وزارت نفت کشورمان قرارداده است. در این راستا شناخت چارچوب قراردادی که این کشور جهت تأمین مالی طرحهای اکتشاف و توسعه میادین نفت و گاز خود از طریق جذب سرمایه گذاری خارجی به کار گرفته است بسیار حائز اهمیت میباشد لذا در این تحقیق سعی شده است تا مدل قراردادی که این کشور اخیراً در حوزه صنعت نفت خود به منظور پیشبرد طرحهای اکتشاف و توسعه میادین نفت و گاز به کار گرفته است، مورد بررسی قرار گیرد که نتایج این تحقیق نشان میدهد برخلاف قراردادهای بیع متقابل این دسته از قراردادها توانسته اند از طریق برقراری ارتباط سیستماتیک میان منافع شرکتهای سرمایه گذار با میزان هزینه های سرمایه ای و عملیاتی صورت گرفته در پروژه و همچنین میزان تولید حاصل از میدان در یک دوره طولانی مدت که برابر با طول عمر میدان است در پیمانکاران انگیزه های کافی جهت اجرای روشهای تولید صیانتی و استفاده از تجهیزات و تکنولوژیهای برتر جهت کاهش هزینه های پروژه ایجاد نمایند لیکن به دلیل ریسک بالا نسبت به بازدهی درنظر گرفته شده برای سرمایه گذارن، این نوع قراردادها برای شرکتهای نفتی خارجی بسیار پرخطر محسوب شده و به همین دلیل جذابیت زیادی برای سرمایه گذاری، ایجاد نخواهند کرد.

قرارداد خرید خدمات، تأمین مالی، میادین مشترک نفت و گاز، سرمایه گذاری خارجی