پویا ارباب - دانش آموخته کارشناسی ارشد مهندسی عمران- محیط زیست، دانشکده مهندسی عمران، دانشگاه علم وصنعت ایران، تهران
محسن سعیدی - دانشیار گروه آب و محیط زیست، دانشکده مهندسی عمران، دانشگاه علم وصنعت ایران، تهران (
حسین فخرایی - کارشناس انستیتو بهداشت ایمنی و محیط زیست، دانشگاه صنعتی مالک اشتر، تهران

در این تحقیق تجزیه ترکیب ارگانوفسفره تری اتیل فسفات با استفاده از نانوفتوکاتالیست دی اکسید تیتانیوم و به کارگیری اشعه فرابنفش بررسی شد. به این منظور تأثیر پارامترهایی از قبیل غلظت آلودگی، غلظت نانوکاتالیست ، pH محلول و شدت تابش فرابنفش به ترتیب در بازه های ١٠ تا ٥٠ میلی گرم در لیتر، ٠ تا ١٠٠ میلی گرم در لیتر، ٢ تا ١٢ و ٣٠ تا ٩٠ وات بر فرایند فتوکاتالیست مورد مطالعه قرار گرفت. همچنین جذب نانوفتوکاتالیست در سطوح مختلف pH ، به کارگیری آب اکسیژنه به جای فتوکاتالیست و مقایسه راندمان نانو دی اکسید تیتانیوم و میکرو دی اکسید تیتانیوم بررسی گردید. نتایج حاکی از آن بود که افزایش غلظت آلودگی کاهش تجزیه را در پی دارد. افزایش نانوکاتالیست در ابتدا باعث افزایش راندمان و سپس کاهش آن می گردد. با دور شدن ازpH خنثی، تجزیه کاهش یافته و افزایش توان منبع تابشی افزایش تجزیه را در بر دارد. جایگزینی فتوکاتالیست به میزان ٤٠٠ میلی گرم در لیتر با آب اکسیژنه به میزان ٢٤ میلی گرم در لیتر نیز نتیجه مشابهی به دست می دهد. همچنین جذب در محدوده بازی بیشتر بوده و راندمان ذرات نانو به مراتب بالاتر از ذرات میکرو بود.

تجزیه، تری اتیل فسفات، نانو فتوکاتالیست، جذب، آب اکسیژنه