علیرضا موتمنی - استادیار و عضو هیات علمی دانشگاه شهید بهشتی
محمد حسین آبادی - کارشناس ارشد آمار اقتصادی معاونت برنامه ریزی و نظارت راهبردی رئیس جمهور
امین همتی - کارشناس ارشد مدیریت بازاریابی دانشگاه سمنان ( مکاتبات)

شرکت هاى دانش بنیان جهت تبدیل ایده ها و نوآورى ها به محصول و ایجاد مشاغل پایدار مبتنی بر فناوری، تجارى سازى تحقیقات،هم افزایى علم و ثروت و توانمندسازى و هدایت دانش آموختگان جهت ورود موفق به فضاى کسب و کار ایجاد مى شوند. یکی از عواملمهم در موفقیت این شرکت ها، پارک ها و مراکز رشد علم و فناوری هستند که با ایجاد ظرفیت های زیرساختی و حمایت های قانونیو تجاری سازی، میزان موفقیت این شرکت ها افزایش می یابد. پژوهش حاضر به منظور تعیین نسبت موفقیت شرکت هاى دانش بنیانمستقر در مراکز رشد و پار کهاى علم و فناوری و همچنین بررسی ارتباط میزان موفقیت واحدهای فناور با تعداد افراد شاغل در اینواحدها و مدت زمان استقرار واحدهای فناور انجام پذیرفته است. جامعه آماری پارک های علم و فناوری موجود در ایران در سال 1390 بوده و داده هاى مورد نیاز با استفاده از پرسشنامه جمع آورى گردیده است. براساس نتایج، میزان موفقیت واحدهای فناور، 68 درصد بوده و نتایج نشان داد نسبت موفقیت واحدهای فناور در پارک هاى مختلف با هم یکسان نیست. متوسط تعداد نیروی انسانی شاغل در واحدهای فناور موفق و ناموفق به ترتیب 5 نفر و 2/8 نفر بوده که با استفاده از آزمون T این تفاوت تعداد معنی دار است. همچنین نتایج نشان می دهد متوسط تعداد شاغلین واحدهای فناور در پارک هاى مختلف با هم متفاوت است. ارتباط بین تعداد شاغلین و موفقیتواحدهای فناور نشان می دهد رابطه معنی داری بین این دو وجود دارد و با افزایش تعداد شاغلین واحدهای فناور نسبت موفقیت آن هاافزایش یافته است. آزمون هاى آمارى همچنین رابطه معنی دار بین مدت استقرار و میزان موفقیت را تأیید مى نماید.

پارک علم و فناوری، مرکز رشد علم و فناوری، عوامل موفقیت واحدهای فناور