اباذر عباسی - دانشجوی کارشناسی ارشد
احمد توبه - استادیار دانشکده کشاورزی دانشگاه محقق اردبیلی،
رسول اصغری ذکریا - استادیار دانشکده کشاورزی دانشگاه محقق اردبیلی،
امیر اصلان حسین زاده - محقق و عضو هیات علمی مرکز تحقیقات کشاورزی اردبیل(مغان)

این آزمایش در سال زراعی ۱۳۸۳ در ایستگاه تحقیقات کشاورزی اردبیل واقع در کیلومتر ۱۰ شرق اردبیل (آلاروق) اجرا گردید . دو رقم سیب زمینی آگریا (دیررس) و ساتینا (زودرس)، چهار سطح کودی 0، 80، 160 و 200 کیلوگرم نیترو ژن خالص در هکتار در چهار تکرار بصورت اسپلت پلات در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی مورد بررسی قرار گرفت. جدول تجزیه واریانس نشان داد که فا کتورهای رقم و نیترو ژن و اثر متقابل آن ها در سطح احتمال ۱% معنی دار می باشد. مقایسات میانگین نشان داد که رقم زودرس ساتینا با اختلاف معنی داری نسبت به رقمدیررس آگریا بیشتر اقدام به جذب نیترو ژن در غده کرده است . در اثر اصلی سطوح نیترو ژن، با افزایش سطح کودی جذب نیترو ژن بطور معنی دار افزایش یافت . که در آخرین سطح کودی بیشترین جذب نیتروژن (16/43 گرم درغده هر بوته ) را شاهد بودیم . در اثر متقابل بیشترین جذب در ساتینا * 200kgN/ha می باشد . نتیجه مهمی این آزمایش نشان داده ، این است که با وجود یکه جذب نیترو ژن در غده ها (بعنوان عنصر غذایی مورد نیاز گیاه ) با افزایش سطح کودی بیشتر شده ولی این افزایش نه تنها بر روی عمل کرد تاثیر مثبت نشان نداده بلکه مقدار عملکرد را هم پایین آورده است . همچنین افزایش جذب نیترو ژن باعث تجمع بیشتر نیترات در غده ها شده است.

جذب نیتروژن، غده، سیب زمینی