رهام عشقی - دانشجوی دکتری ژنتیک گیاهی دانشگاه ملی باکو
الاده آخونداوا - گروه زیست شناسی دانشگاه ملی باکو
حاملت صادق اف - انستیتو ذخایر ژنتیکی آکادمی علوم باکو
جاوید اجاقی - دانشجوی دکتری ژنتیک گیاهی دانشگاه ملی باکو

در این بررسی مقایسه تنوع موجود در الگوی نوار بندی حاصل از تجزیه الکتروفورزی پروتئین های ذخیره ای بذر شامل هوردئین ها، پرولامین های منومریک و صف ات زراعی انجام شد، تعداد 63 ژنوتیپ جوی بدون پوشینه مورد ارزیابی قرار گرفتند . در بررسی الکتروفورز هوردئین ها 3 ناحیه مشخص شامل C، D و B هوردئین مشاهده شد که در این نواحی مجموعا 32 باند و 32 الگوی متفاوت دیده شد. اگر چه در ناحیه D هوردئین پلی مورفیسمی مشاهده نشد ولی میانگین شاخص تنوع ژنتیکی نی (H) برای باندهای دو ناحیه دیگر 0/866 محاسبه شد . در بررسی الکتروفورزی پرولامین های منومریک (مطابق با نواحی 4 گانه گلیادین در گندم) چهار ناحیه مشخص مشاهده شد، که مجموعا در همه نواحی 33 باند و 57 الگوی متفاوت دیده شد که در همگی باندها نیز پلی مورفیسم وجود داشت. میانگین H برای این پروتئین ها 0/889 و بیشترین تنوع در ناحیه بتا با H=0/933 به دست آمد. در نتیجه پرولامین های منومریک که در گیاه جو تا بحال توجه اندکی به آنها شده است نسبت به کل هوردئین از تنوع بیشتری برخوردار بوده و با توجه به آنکه روش استخراج و الکتروفورز این پروتئین ها ساده و ارزان است می توان از آنها به عنوان یک نشانگر سودمند در انواع مطالعات ژنتیکی بهره جست . در مقایسه الگوهای مشاهده شده با صفات زراعی یک الگو در ناحیه B هوردئین با صفات تعداد روز تا خوشه دهی و تعداد روز تا رسیدگی در ارتباط شناخته شد که می توان از این الگو برای شناسائی ژنوتیپ های زودرس استفاده نمود.

پرولامین های منومریک، هوردئین و جوی بدون پوشینه