صفی الله میرزایی
محمد بیگدلو

پیکره ی جامعه ی انسانی با دو بال زن و مرد میتواند به اوج برسد اما در طول تاریخ رشد نامتوازن دو بال پرنده ی جامعه باعث شدهاست تا جنس لطیف با بی مهری ها و ظلم هایی مواجه شود. البته در برهه ای از تاریخ بشری، زنان وضعیت بهتری داشته اند اما با پیشرفتصنعت و زراعت به تدریج مردان استیلای خود را وسعت داده اند. در اغلب تمدن های قبل از اسلام نظیر یونان، روم، هند، جزیره العرب و...نگاه فرهنگ بشری به زن بدبینانه بوده است و تنها در تعالیم دین زرتشت پیامبر وضعیت زنان از بغرنجی خارج شده است. با طلوعخورشید اسلام با الهام از آیه های قرآن کریم، زنان دارای حقوق و جایگاه بهتری می شوند. و اسلام تنها ملاک برتری انسان ها چه زن و چهمرد را میزان تقوا بیان می کند. با وجود تفاوت هایی که در آفرینش و سرشت زن و مرد و استعدادها و توانایی های آنها وجود دارد اسلام بانگاه برابری به زنان و مردان می نگرد و از این منظر زن ها نیز همانند مردان ارج و قربی همسان می یابند. تفاوت ها، بیانگر این واقعیت وحقیقت است که زن و مرد، هر کدام برای هدف خاصی آفریده شده اند و نباید انجام وظایف هر یک را از دیگری انتظار داشت. این تفاوت هابیانگر برتری یکی بر دیگری نیست، بلکه به میزان کسب معرفت، ایمان و تقوای الهی است.