محمدحسین عسکرزاده - کارشناس ارشدمعماری دانشگاه آریزونا

شکلی ساده از تعریف زندگی یک شهر، همنشینی کالبد شهر و ساکنین و شهروندان است. از آنجایی که هرکدام از این دوطول عمرمساوی و برابر یکدیگر ندارند لذا نسلهایی از هرکدام با دیگری هم عصر می شود و همپوشانی زمانی اتفاق م یافت د. بدان معنی که نسلی از انسان ها، زندگی نسلی و گروهی از ساختما نها وعناصرشهری راتجربه می کنند آن نسل ازساختمانها بعدازمدتی فرسوده یاتغییرشکل و کاربری داده میشود و یا به طول کلی بازسازی میشود درمقابل ساکنین نیزجای خود را به فرزندان و یامهاجرین میدهند درطول زمان ارتباط این دوفرایند در حال تغییر، زندگی شهر را تحقق می بخشد. کیفیت این ارتباط و نوع تصمیم گیری شهروندان دررابطه با نحوه ارتباط با کالبدشهرخود منظرشهررا ساماندهی می کند و رویکردهای متفاوت تصمیم گیری که درحالت ایده ال می بایست برمبنای شناخت انسانی باشد کیفیت های مختلفی اززندگی شهری را ارایه میدهد درتجربیات شهری همواره مباحثی چالش برانگیز مبنی برچگونگی ارتباط کالبدشهر و شهروندان درجریان بوده است این مقاله برآن است تا ازطریق بررسی تاریخی تجربه ای در منهتن که بار تغییرات این دو متغیر در مقابل یکدیگر را آزموده است، رویکردهای مختلف تصمیم گیری در هر دوره را بیان کند

های لاین ، سکوی هوایی راه آهن ، دوستان های لاین، خاطره جمعی، فضای جمعی، نسل کالبد شهر