شیما شریفی مود - دانشجوی ارشد معماری دانشگاه علوم و تحقیقات واحد بیرجند

مفهوم پایداری دردهه 1970 میلادی نتیجه آگاهی بشرنسبت به مسائل محیط زیست ومشکلات فرهنگی - اجتماعی واقتصادی م یباشد یکی ازمهمترین اهداف توسعه پایدار حفظ طبیعت و اصلاح نگاه به آن است و تجلی توسعه پایدار درحوزه محیط ساخته شده معماری پایدار نامیده میشود آنچه که دراین مقاله موردتوجه قرارگرفته است رویکرد معماری پایدارنسبت به مسائل محیطی است هرچند که جداکردن این موضوع ازسایرجنبه های اقتصادی فرهنگی و اجتماعی کاری دشوار است نگاه انسان نسبت به طبیعت همان جهان بینی او می باشد که درروش زندگی اومنعکس می گردد هدف این تحقیق جستجوی نظریه های زیست محیطی توسعه پایدار و معماری پایدار می باشد که درنهایت درمقایسه با برخی نگرشها و دیدگاه ها نسبت به طبیعت قرارمیگیرد تا نواقص آن تکمییل گردد به این ترتیب این مقاله ابتدا به اهداف توسعه پایدار و معماری پایدار می پردازد و راه کارهای آن را ارایه می نماید تا نواقص آن را دریافته و خط مشی کاملتری را پیشنهاد دهد درانتهای این نوشتارطبیعت و معنای گسترده آن مورد بررسی قرارگرفته است که میتواند تعیین کننده رابطه سه گانه انسان طبیعت و معماری باشد روش این پژوهش مبتنی برمطالعات کتابخانه ای است و رویکردی توصیفی دارد نتایج بدست آمده ازاین پژوهش باهدف معماری پایدار به اصلاح رابطه انسان طبیعت و معماری می پردازد

توسعه پایدار ، معماری پایدار ، طبیعت ، انسان ، فرآیند معماری