سهیلا اسمعیلیان - دانشجوی کارشناسی ارشد آبخیزداری دانشگاه یزد
علی اکبر کریمیان - دانشیار دانشکده منابع طبیعی دانشگاه یزد

الگوی نامناسب استفاده از زمین و تغییرات شدید درکاربری زمین باعث پیدایش بحران های محیط زیستی در سرزمین شده است. بنابراین لازم است که هرگونه برنامه ریزی در خصوص استقرار فعالیت های مختلف با نگرش به استعداد و قابلیت های سرزمین و با تفکر آمایشی صورت بگیرد. آمایش سرزمین علمی است که با توجه به ویژگی های اکولوژیکی سرزمین و شرایط اقتصادی-اجتماعی آن، نوع استفاده بهینه از سرزمین را مشخص میسازد. در این مطالعه به ارزیابی توان اکولوژیک و آمایش سرزمین حوزه آبخیز ماربر جنوبی واقع در شهرستان سمیرم استان اصفهان، با استفاده از سیستم اطلاعات جغرافیایی (GIS) پرداخته شده است. به این منظور ابتدا کاربری های مختلف از جمله مرتعداری، زراعت دیم، فاریاب، باغبانی، توریسم گسترده و حفاظت با استفاده از مدل های اکولوژیکی موجود ارزیابی توان شده و در نهایت نقشه آمایش سرزمین تهیه و بر اساس آن 34/25 درصد به کاربری مرتع، 7/32 درصد به جنگل، 48/84 درصد به توریسم گسترده و 9/6 درصد به کاربری زراعت اختصاص یافت.

آمایش سرزمین، ارزیابی توان اکولوژیک، سیستم اطلاعات جغرافیایی (GIS)، حوزه آبخیز ماربر جنوبی