هیوا فاروقی - عضو هیئت علمی، گروه مهندسی صنایع، دانشگاه کردستان، سنندج
زهره گودرزی - دانشجوی کارشناسی ارشد، گروه مهندسی صنایع، دانشگاه کردستان، سنندج

این مقاله یک روش مبتنی بر الگوریتم ژنتیک 1 را برای حل مسأله تخصیص افزونگی- قابلیت اطمینان 2 به منظور بهینه سازی قابلیت اطمینان و هزینه های سیستم در یک سیستم سری- موازی، مورد بررسی قرار می دهد. مسأله تخصیص افزونگی- قابلیتاطمینان مورد بررسی در این مقاله دو هدف بیشینه سازی قابلیت اطمینان و کمینه کردن هزینه ها را بطور همزمان با در نظر گرفتن یک استراتژی آماده به کار سرد و دو محدودیت غیر خطی از وزن و حجم مؤلفه ها در نظر می گیرد، که در این رابطه دو مقدار نرخ خرابی و تعداد مؤلفه های افزونگی بعنوان متغیرهای تصمیم در یک رابطه متقابل جهت نیل به اهداف مسأله بیان شده است. بااستفاده از تکنیک وزن دهی، یک الگوریتم ژنتیک برای حل مسأله عدد صحیح غیر خطی مختلط 3 پیشنهاد شده توسعه یافته و نتایج حاصل از 5 اجرای مختلف الگوریتم ارائه شده است، که عملکرد مناسب را با دستیابی به سطوح مناسبی از اهداف نشان می دهد

مسأله تخصیص افزونگی- قابلیت اطمینان، استراتژی آماده به کار سرد، الگوریتم ژنتیک وزن دهی شده، مسأله عدد صحیح غیر خطی مختلط، سیستم سری- موازی، محدودیت های غیر خطی