سودابه سیفی - کارشناسی ارشد گروه مهندسی آب دانشگاه فردوسی مشهد
امین علیزاده - هیئت علمی گروه مهندسی آب دانشگاه فردوسی مشهد
کامران داوری - هیئت علمی گروه مهندسی آب دانشگاه فردوسی مشهد
محمد بنایان اول - هیئت علمی گروه مهندسی آب دانشگاه فردوسی مشهد

قسمت چشمگیری از ایران را مناطق خشک و نیمه خشک دربرگرفته و این مناطق معمولاً با مشکل توأم خشکی و شوری مواجه هستند. خشکی و شوری در بسیاری از مناطق جهان از مهم ترین عوامل محدودکننده رشد و نمو به شمار می روند. به منظور بررسی تنش همزمان شوری و خشکی بر خصوصیات فیزیولوژیک و مورفولوژیک گیاه چچم آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی با چهار سطح شوری0/5,5/5,7/5,10دسی زیمنس بر متر) و سه سطح خشکی ( 100,75 و 50 درصدظرفیت زراعی) و سه تکرار تحت شرایط گلخانه ای به انجام رسید. نتایج این تحقیق نشان داد که وزن تر وخشک بخش هوایی و ریشه، شاخص تحمل تنش برای وزن خشک گیاهDMSTIطول ریشه، ارتفاع گیاه، شاخص تحمل تنش برای ارتفاع گیاهPHSTIسطح برگ، محتوای نسبی آب برگ و آب از دست رفته برگ ها، با افزایش سطوح خشکی و شوری به طور معنی داری کاهش یافتند؛ درحالی که صفات نشت الکترولیت و کمبود اشباع نسبی، با افزایش سطوح خشکی و شوری به طور معنی داری افزایش یافتند.

تنش کم آبی، طول ریشه، لولیوم پرنه، محتوای نسبی آب برگ، نشت الکترولیت