مجتبی رحیمی - دانشجوی کارشناسی رشته صنایع غذایی دانشگاه ایلام
محمدرضا برخورداری ناغانی - دانشجوی کارشناسی رشته صنایع غذایی دانشگاه ایلام
امید فتاحی - دانشجوی کارشناسی رشته صنایع غذایی دانشگاه ایلام
محمد یار حسینی - عضو هیات علمی گروه صنایع غذایی دانشگاه ایلام

اکثر پلاستیکهای مشتق شده از ترکیبات نفتی، مقاوم به حمله بیولوژیکی میباشند که دلیل آن نداشتن آنزیم تجزیه کننده این ترکیبات توسط میکروارگانیسمها میباشد. همچنین ماهیت هیدروفوب این ترکیبات از فعالیت آنزیمی جلوگیری میکندنگهداری و انبار کردن ضایعات پلاستیکی در زمین، نیاز به فضای وسیعی داشته و سوزاندن آنها و آزاد سازی دی اکسید کربن در هوا روش مناسبی جهت نابودی آنها به شمار نمی آید، لذا ضایعات بر جای مانده از آنها موجب آلودگی محیط زیست می شودمشکل ضایعات مواد بسته بندی، توجه محققان را بر تولید پلاستیک های زیست تخریب پذیر، معطوف ساخته است، موادی کهبه سرعت در محیط زیست، تخریب، مینرالیزه معدنی شدن و جذب می شوند. در میان همه مواد بسته بندی زیست تخریب پذیر موجود، مواد پلی ساکاریدی مانند نشاسته دارای بیشترین کاربرد هستند که دلیلآن عبارت است از تجدید پذیری سالانه، فراوانی در طبیعت در حدود 51 میلیون تن سالانه در اروپا نشاسته تولید میشود و قیمت ارزان نشاسته.نانوتکنولوژی علم مطالعه و استفاده از موادی با ابعاد 5 تا 511 نانومتر میباشد. نانوتکنولوژی این واقعیت را بیان میکند کهویژگیهای مواد در مقیاس نانو بسیار متفاوت با مقیاس میکرو میباشد. اخیراً تولید گروه جدیدی از مواد تحت عنوانبیونانوکامپوزیتها، بهبود قابل توجهی در ویژگیهای بازدارندگی و مکانیکی فیلمهای نشاستهای نشان داده است. نانوکامپوزیت ها 2 5 نانومتر باشد. در تولید - سیستم های دو فازه ای از ماتریکس و پرکننده هستند که دست کم یکی از ابعاد فاز پرکننده بین 511نانوکامپوزیتها از مقادیر کمی نانوذره کمتر از 1% وزنی با نسبت بعد بالا بالای 011 استفاده میشود مهمترین هدف استفاده از نانوذرات به عنوان تقویت کننده بهبود ویژگیهای کامپوزیتها با حذف عیوب ذرات در بعدماکروسکوپی میباشد. برای تولید نانوکامپوزیتها، زنجیرهای پلیمر باید در داخل لایههای سیلیکات نفوذ کنند که این عملیات منجر به تولیدساختارهای اختلاط به صورت لایههای موازی 5 و اختلاط به صورت لایههای مجزا 2 میشود اخیراً استفاده از نانوذرات غیرآلی به عنوان افزودنی به منظور افزایش کارایی پلیمر به اثبات رسیده است. نانوذرات گوناگونی مورداستفاده قرار میگیرند که از آن جمله میتوان به نانورس سیلیکاتهای لایهای، نانورشتههای سلولز، تیتانات لایهای و نانولوله- های کربن را اشاره نمود

زیست تخریبپذیر، نانوتکنولوژی، بیوپلیمرها