ارمغان رسولی شهنی - د انشجوی کارشناسی ارشد اگرواکولوژی ،دانشکده کشاورزی، دانشگاه شهرکرد
علی عباسی سورکی - ستادیار، گروه زراعت ،دانشکده کشاورزی، دانشگاه شهرکرد
سیف الله فلاح - ستادیار، گروه زراعت دانشکده کشاورزی، دانشگاه شهرکرد

کشت مخلوط به عنوان یک مثال از سیستمهای کشاورزی پایدار راهی برای افزایش تنوع در اکوسیستمهای کشاورزی است.تحقیق حاضر به منظور مطالعهی اثر تنش رطوبتی و کشت مخلوط بر عملکرد و نسبت برابری زمین، انجام شد. آزمایشهابه صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کاملا تصادفی با 3 تکرار اجرا شد. نسبتهای مختلف کشت مخلوط و تک کشتی ) 011 % نخود فرنگی؛ 33 % کلزا+ 66 % نخود فرنگی؛ 01 % کلزا+ 01 % نخود فرنگی؛ 66 % کلزا + 33 % نخودفرنگی؛ 011 % کلزا( به عنوان فاکتور اول و سطح رطوبتی 100% 50 % و 01 % رطوبت( برای دو گونه نخود فرنگی و کلزابه عنوان فاکتور دوم بودند. کشت مخلوط و افزایش رطوبت هر دو باعث افزایش عملکرد دانه معادل و مجموع شدند. نسبت برابری زمین در تمامی نسبتهای مخلوط تحت سطوح 01 % و 50 % و 011 % رطوبت نسبت به تک کشتی هر یک افزایش داشت

تنش رطوبتی، کشت مخلوط، عملکرد، نسبت برابری زمین