سیمین فرجی - دانشجوی کارشناسی ارشد کشاورزی اکولوژیک دانشگاه شهرکرد
علی عباسی سورکی - استادیار زراعت و اصلاح نباتات دانشکده کشاورزی دانشگاه شهرکرد
محمد رفیعی الحسینی - استادیار زراعت و اصلاح نباتات دانشکده کشاورزی دانشگاه شهرکرد

به منظور بررسی تاثیر جداگانه و تلفیقی دو نوع کود سبز(نخود فرنگی و خلر) و کود گاوی (منبع نیتروژن) و فسفات بارور- 2(منبع فسفر) و کود شیمیایی مرسوم بر خواص کمی و کیفی گیاه چغندرقند و در راستای کاهش مصرف کودهای شیمیایی آزمایشی طی سال زراعی 92-91 در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه شهرکرد در قالب، طرح بلوک های کامل تصادفی با 12 تیمار شامل: 1- شاهد بدون کود 2- نخود فرنگی + سوپر فسفات تریپل 3 -خلر + سوپر فسفات تریپل 4 - فسفات بارور- 2 + اوره 5- کود گاوی + سوپر فسفات تریپل 6 - کود شیمیایی مرسوم 7 - نخود فرنگی + فسفات بارور-2 8- خلر + فسفات بارور-2 9- نخود فرنگی+ کود گاوی+ سوپرفسفات 10 - خلر + کود گاوی + سوپر فسفات تریپل 11 - نخود فرنگی + کود گاوی + فسفات بارور -2 12- خلر + کود گاوی + فسفات بارور- 2 و در 3 تکرار اجرا شد. نتایج نشان داد که تیمارهای کودی اثر معنی داری بر عملکرد ریشه، عملکرد شکر، عملکرد شکر سفید و همچنین میزان ازت مضره داشته است. تیمارهای کود سبز و تیمارهای تلفیقی کود سبز به همراه کودهای بیولوژیک فسفره توانستند نیازهای چغندرقند را تامین و از این رو جایگزین روش های شیمیایی موجود شوند. سایر صفات کمی و کیفی تحت تاثیر معنی دار تیمارها قرار نگرفتند و در اغلب موارد کاهشی نسبت به روش متداول کوددهی چغندرقند مشاهده شد.

چغندرقند، کود زیستی، کود سبز، کود شیمیایی، کود گاوی