طایی سمیرمی - استادیار گروه آگرواکولوژی دانشگاه جیرفت
ج. ایوبی - دانشیار گروه خاکشناسی دانشگاه صنعتی اصفهان
ش. غفاری - دانشیار پژوهش مرکز تحقیقات دیم مراغه
ع.ع قنبری - استاد گروه زراعت دانشگاه زابل.

این پژوهش به منظور ارزیابی محدودیت های بیوفیزیکی و تعیین پتانسیل تولید گیاهان زراعی دشت بروجن واقع در جنوب شرقی استان چهارمحال و بختیاری انجام گردید. بدین منظور ابتدا شاخصهای اقلیمی کشاورزی شامل درجه - روزها ی رشد ، ضر یب خشکی، تبخیر و تعریق پتانسیل، طول دوره رشد، انجام شد. و سپس لایه های مربوط به ارتفاع، شیب، جهت شیب و تراکم عوارض با استفاده از مدل رقومی ارتفاع و در محیط نرم افزار ArcGIS بصورت نقشه تهیه شدند. مبنای ارزیابی کیفی اراضی چارچوب فائو و روش پیشنهادی سایز بود که با استفاده از روش پارامتریک در مقیاس 1/50000 و از طریق تطابق ویژگی های اقلیم، خاک و توپوگرافی با احتیاجات رویشی محصولات مورد نظر انجام گرفت. نتایج نشان داد که ویژگی های اقلیمی در رشد و تولید محصولات مورد نظر در منطقه مورد مطالعه محدودیتی ایجاد نمی کند ولی برخی ویژگی های خاک و توپوگرافی عامل محدود کننده تولید محصولات مورد مطالعه هستند. 61/7 درصد از دشت های مورد مطالعه برای کشت آبی گندم در کلاس S3، و 26، 8 و 4/3 درصد به ترتیب در کلاسهای N1 ،N2 و S2 برای کشت آبی جو نیز 26/7، 42، 24 و 6/3 درصد از اراضی به ترتیب در کلاس های S3، N1 ،N2 و S2 و برای سیب زمینی ، 58/17، 26، 10/3 و 6 درصد از اراضی به ترتیب در کلاسهای N1 ، N2،S3 و S2 قرار می گیرند. پتانسیل عملکرد در سطح منطقه مورد مطالعه برای گیاهان گندم، جو، سیب زمینی و یونجه به ترتیب : 11/6، 9/56، 66 و 27/66 تن در هکتار برآورد گردید. روش مورد استفاده در این پژوهش پیچیدگیهای موجود در اکوسیستم ها ی زراعی را بصورتی ساده و مفید برای ایجاد یک پایگاه اطلاعات زراعی نشان داده است.

ارزیابی تناسب اراضی، بروجن، پهنه بندی اگرواکولوژیک، روش پارامتریک، گیاهان زراعی