الناز جوادی - دانشجوی کارشناسی ارشد معماری منظر دانشگاه شهید بهشتی
مهسا غلام شهبازی - دانشجوی کارشناسی ارشد معماری منظر دانشگاه شهید بهشتی
سحر نوری زاده - دانشجوی کارشناسی ارشد معماری منظر دانشگاه شهید بهشتی

افزایش جمعیت، فشار فزایندهای را بر زمین، آب، انرژی و سایر منابع ضروری زمین وارد میکند. رشد شتابان جمعیت به طور معمول با بهرهبرداری بیش از حد و غیر اصولی از منابع طبیعی و افزایش چشمگیر اثرات نامطلوب برطبیعت همراه است که منجر به تخریب شدید محیط زیست و کمرنگ شدن رابطه انسان و طبیعت میشود. در گزارش پیش رو سه مورد از این دیدگاهها با عناوین شهرسازی اکولوژیکی، شهرسازی منظرگرا و بوم شهر براساس مطالعات کتابخانهای بررسی میشود. پس از مطالعهی اجمالی هر دیدگاه، مقایسهی تطبیقی در قالب جداولی با موضوعیت اهداف هر دیدگاه صورت میگیرد. هدف از این تحقیق مطالعهی نحوهی پاسخگویی به نیاز ارتباط انسان باطبیعت در قالب این دیدگاهها است تا مشخص شود هر دیدگاه چه تدابیری برای از بین بردن مرز ایجاد شده بین شهر وطبیعت در نظر گرفته است. در نهایت وجود مؤلفهی منظر و طبیعت در همهی موارد چشمگیر بوده که میتواند دال بر اولویت تلفیق واحدانگارانهی شهر و طبیعت در نگاه صاحبنظران و طراحان باشد.

شهرسازی اکولوژیکی، شهرسازی منظرگرا، بومشهر، طبیعت