بهروز محمدی یگانه - استادیار گروه جغرافیا وبرنامه ریزی روستایی دانشگاه زنجان
عفت مهدیزاده - دانش آموخته کارشناسی ارشد دانشگاه زنجان
عصمت مهدیزاده - دانش آموخته کارشناسی ارشد دانشگاه زنجان
صدیقه هاشمی - دانشجوی دکتری جغرافیا – برنامه ریزی روستایی، دانشگاه اصفهان

افول فعالیتهای کشاورزی، پایین آمدن سطح درآمد و اشتغال در این فعالیتها، افزایش بیکاری، خروج نسل جوان و افراد دارای تحصیلات بالاتر از اجتماعات روستایی؛ بافت و ساختار این نواحی را به مخاطره انداخته است. در این شرایط گردشگری روستایی از راهبردهای موثر جهت تجدید حیات اقتصای، اجتماعی و حفظ بافت و ساختار این نواحی است که علاوه بر حفظ ارزشها، با ایجاد فرصتهای شغلی، کسب درآمد ، توسعه اجتماعی روستاها و توسعه ساختارهای زیربنایی، امکان توسعه پایدار و یکپارچه روستایی را فراهم میکند. در این مقاله، اثرات گردشگری بر توسعه پایدار اجتماعی و اشتغال روستاها مورد بررسی قرار گرفته است. روش تحقیق به صورت پیمایشی و میدانی بوده است. تعداد نمونه 295 خانوار انتخاب شد و پایایی پرسشنامه با استفاده از پایلوت تست و محاسبه آلفاء کرونباخ 81% تأمین شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از آزمون های t تک نمونهای و ویلکاکسون صورت گرفت. نتایج این تحقیق نشان داد گردشگری میتواند ضمن ایجاد اشتغال، موجب پویایی اقتصادی شود و در نتیجه بهبود سطح زندگی مردم و توسعه پایدار اجتماعی را به دنبالداشته باشد..در این راستا معرفی و شناخت جاذبه های منطقه، استفاده بهینه از فرصتهای گردشگری و احداث امکانات رفاهی و بهداشتی در مناطق گردشگری میتواند کارساز باشد

توسعه اجتماعی، گردشگری روستایی، اشتغال، بخش مرکزی درهشهر