احمدرضا ملک پور - گروه زمین شناسی، دانشکده علوم، دانشگاه تهران، تهران
جمشید حسن زاده - گروه زمین شناسی، دانشکده علوم، دانشگاه تهران، تهران
محمد محجل - گروه زمین شناسی، دانشکده علوم، دانشگاه تربیت مدرس، تهران
حسن بابایی - گروه زمین شناسی، دانشگاه ایالتی جورجیا، آتلانتا، آمریکا

مجموعه دگرگونی بیارجمند در بخش شمالی ایران مرکزی از گرانیت میلونیت، میکا شیست , مرمر و آمفیبولیت تشکیل شده است . توسعه برگوارگی میلونیتی و خطواره کششی در پهنه گسترده در زیر گسل کم شیب جدا کننده دگرگونی های زیرین و غیر دگرگونی های فوقانی، از شواهدی هستند که بر پایه آنها می توان از آن بعنوان یک پهنه برشی نام برد . ریز ساختارهای توسعه یافته در اثر برش و نیز مجموعه کانی های موجود در این سنگ ها حاکی از دگرگونی آنها در حد رخساره میانی آمفیبولیت است . تشکیل نوارهای برشی نظیر S-C و ′ S-C ، و ریزساختارهایی چون پورفیروکلاست های فلدسپار نوع δ و میکا فیش، نشان از غیر هم محور بودن دگر ریختی در این پهنه است . چین های غلافی نیز از ساختارهای رایج مزوسکپی در این سنگ ها می باشند . دگرشکلی میلونیتی در سنگ های دگرگونی در رخساره آمفیبولیت که از سنگ های نادگرگونه پوشاننده فوق با واسطه گسلی جدا می شوند، بر یک رویداد کششی مهم در ترازهای میانی پوسته ایران مرکزی دلالت دارند .