هانیه السادات میران موسوی - دانشجو کارشناسی مهندسی تکنولوژی صنایع شیمیایی مرکز آموزش علمی کاربردی گروه کارخانه جات پارت پلاستیک
الهام شیخ زاده - دانشجوی دکتری (استاد راهنما مقاله) شیمی تجزیه، دانشگاه فردوسی مشهد
وحیده رضوی - دانشجو کارشناسی مهندسی تکنولوژی صنایع شیمیایی مرکز آموزش علمی کاربردی گروه کارخانه جات پارت پلاستیک
اعظم مختاری - کارشناس ارشد آمار دانشگاه فردوسی مشهد

نانوتکنولوژی در تمامی صنایع کاربردهای بسیار مفید و سودمندی دارد یکی از این کاربردها در تولید حسگرها می باشد که این مقاله به بررسی نانوحسگرهای گازی پرداخته است. از نانو مواد مختلفی می توان در ساخت حسگر گازی استفاده کرد تا یک نانو حسگر گاز بدست آید یکی از این نانو ساختارهایی که در اینجا مطرح شده است پلیمرهای رسانا می باشد. کاربرد این پلیمرها به دلیل قدرت تشخیص بالا ، گزینش پذیری، پاسخ صحیح و دقت در چند دهه اخیر در حسگر های گازی بسیار گسترش یافته است. دو نوع مهم این پلیمرها ، پلی پیرول و پلی آنیلین می باشند. این پلیمرها به دو صورت در ساخت نانو حسگرها به کار می روند در نوع اول پلیمر را می توان همراه با یک نانو ساختار مانند نانولوله های کربنی، نانو اکسیدهای رسانا و یا نانو ذرات فلزی در حسگرهای گازی استفاده کرد. در کاربرد دیگر نانو پلیمرهای رسانا به عنوان نانو فیبرها در ساخت حسگرها استفاده می شوند در این مقاله خر دو نوع این نانو حسگرها در تشخیص آلاینده های گازی بررسی شده است.

نانوتکنولوژی، حسگر گاز، نانو حسگر گاز، پلیمر رسانا، آلاینده گازی