موسی تیموری یانسری - گروه عمران، موسسه آموزش عالی لامعی گرگان، گرگان
نگین وثوقی - دانشجوی کارشناسی عمران، موسسه لامعی گرگان
داود متوسل - دانشجوی کارشناسی عمران، موسسه شمس گنبد
جلال صالحی

پیشرفت وگسترش تکنولوژی، همراه با فناوری های نوین در صنعت، ساختارهای جدیدی را برای سازه های خاص می طلبد. بتن های فوق سنگین نمونه ای از این مواد هستند. زباله های رادیواکتیویته و تابش های نوترونی با قابلیت نفوذ بالا از خطرناک ترین آلاینده های محیط زیست محسوب می شوند که برای غلبه بر این مشکل بتن های فوق سنگین با مقاومت بالا مورد استفاده می باشند. استفادهاز ذرات در مقیاس نانو در طرح اختلاط بتن، دستیابی به بتن نفوذناپذیر، بتن با مقاومت بسیار بالا را امکان پذیر می سازد. در این مقاله، به بررسی عملکرد بتن های فوق سنگین با استفاده از نانو رس ها پرداخته شده است. نتایج حاکی از این است که مقادیر بسیار کم استفاده نانو رس در بتن، باعث کاهش وزن، استحکام بالاتر و کاهش خارق العاده عبور گازها در مخلوط نهایی می شود.

افزایش مقاومت، بتن فوق سنگین، کاهش وزن، کاهش خارق العاده عبور گازها، نانورس