رضا پیرایش - استادیار گروه مدیریت و حسابداری، دانشکده علوم انسانی، دانشگاه زنجان، ایران
امیر اسکندری وطن نژاد - دانشجوی کارشناسی ارشد، مدیریت بازرگانی-مالی، دانشکده علوم انسانی، دانشگاه زنجان، ایران

محافظه کاری به عنوان یکی از اصول محدود کننده حسابداری سال هاست که مورد استفاده حسابداران قرار میگیرد و علی رغم انتقادهای فراوان همواره جایگاه خود را در میان سایر اصول حسابداری حفظ نموده است. به طوری که می توان دوام و بقای محافظه کاری درمقابل شمار کثیری از انتقادهای وارده بر آن را طی سالیان متمادی، گواهی برمبنای بنیادین این اصل پنداشت. هم چنین می توان از محافظهکاری به عنوان مکانیزمی نام برد که اگر به درستی اعمال شود منجر به حل بسیاری از مسائل نمایندگی و عدم تقارن اطلاعاتی خواهد شد که به طور کلی از شکاف روزافزون بین مدیران و تامین کنندگان منابع مالی واحدهای تجاری ناشی می شود. ما در این تحقیق به بررسی تاثیرمحافظه کاری مشروط و غیر مشروط حسابرداری بر نرخ بازگشت سرمایه میپردازیم. این تحقیق از لحاظ هدف کاربردی و از نوع تحقیقات نیمهتجربی میباشد. دوره زمانی تحقیق از سال 6831 دالی 6831 بوده که تعداد 611 شرکت جهت انجام آزمون فرضیه ها انتخاب شدند. برای تجزیه و تحلیل داده های پژوهش از نرم افزار 7 Eviews استفاده شده است و نتیجه آزمون فرضیه ها نشان داد که محافظه کاری مشروط و غیر مشروط حسابداری با نرخ بازگشت سرمایه رابطه مثبت و معناداری دارد.

محافظه کاری مشروط، محافظه کاری غیر مشروط، نرخ بازگشت سرمایه