علی اکبر زارع - دانشجو مقطع دکترا خاکشناسی دانشگاه صنعتی اصفهان
بایرامعلی خلیلی - دانش آموخته کارشناسی ارشد خاکشناسی دانشگاه تربیت مدرس تهران
حسینعلی بهرامی - دانشیار گروه خاکشناسی دانشکده کشاورزی دانشگاه تربیت مدرس تهران

آلودگی آرسنیک دراکثرکشورهای جهان وجود دارد وکاهش خودبخودی یاطبیعی آن درخاکها وآبهای الوده به آرسنیک یک فراینددرجاوازاقتصادی مقرون به صرفه است این فرآیند برظرفیت جذبی خاک متکی است وباعث کاهش خودبخودی آرسنیک خاک میشود جذب سطحی آرسنیک برروی فاز جامد خاک مکانیزم کاهش تحرک آن درخاک و حذف شدن آن ازآبهای زیرزمینی می باشد اکسی و هیدروکسیدهای آلومینیوم آهن منگنز کانیهای رسی و موادآلی طبیعی ازجمله موادی هستند که درجذب آرسنیک خاک و آبهای زیرزمینی نقش ایفا می کنند جذب آرسنیک به وسیله موادیادشده به توزیع گونههای آرسنیک وخصوصیات ژئوشیمیایی خاک نظیر PH پتانسیل رداکس یونهای رقابت کننده بستگی دارد فعالیت میکروبی هم ممکن است انتقال آرسنیک را تسهیل کنند و یاواکنشهای رداکس را تحت تاثیر قراربدهند بنابراین جذب آرسنیک را تحت تاثیر قرارمیدهند گیاهان جمع کننده آرسنیک به مقدارخیلی زیاد آرسنیک را جذب می کنند وآنرا دربافت های خودنگه میدارند این فرایند طبیعی گیاه پالایی نامیده میشود باوجود این کاهش خودبخودی آرسنیک به تغییرات هیدرولوژیکی وابسته است وهمچنین زمان برومستلزم کنترلهای طولانی مدت است

آرسنیک ، گیاه پالائی ، انتقال زیستی