محمود توکلی - کارشناسی ارشد مدیریت ساخت دانشگاه آزاد اسلامی واحد یزد

صنعت عمران یکی از تخصصی ترین فعالیت های صنعتی در جهان بشمار می رود. این صنعت مانند هر فعالیت صنعتی دیگر تاثیرات مخرب و تقریباً غیرقابل جبرانی را به محیط بر می گرداند و در صورتی که برنامه ریزی مناسبی برای پردازش و کمترین حد آسیب درآن وجود نداشته باشد، در دراز مدت اثرات نامطلوبی را با توجه به شرایط اقلیمی بر محیط اطراف برجای خواهد گذاشت. با در نظر گرفتن نیاز به حفظ محیط زیست برای نسل های آینده، شناخت فعالیت های عمرانی و آسیب های ناشی از این عملیات بر محیط زیست، ضرورتی اجتناب ناپذیر است. امروزه انجام پروژه های عمرانی در مقیاس ملی و بین المللی مستلزم ارائه گزارشات ارزیابی زیست محیطی قبل و بعد از انجام پروژه می باشد .عملیات اجرایی پروژه های عمرانی که در سه شاخه راه (حمل و نقل، ترافیک و...) آب و فاضلاب و سازه (فولادی، بتنی، نیمه مسلح و...) قابل طرح است از ابتدا تا انتها، اثرات متعددی را بر روی محیط اطراف که همانا محیط زیست می باشد خواهد گذاشت . پروژه های صنعتی یا عمرانی در صورتی ماندگار و برای جامعه زیستی مقبول واقع خواهد شد که در راستای اهداف توسعه پایدار طرح ریزی و اجرا شود. بدین منظور توجه به اثرات زیست محیطی که یکی از مهمترین ارکان توسعه پایدار است در اجرای پروژه های عمرانی انکارناپذیر خواهد بود در این مقاله آسیب های ناشی از پروژه های عمرانی به محیط زیست را شناسایی و راهکارهای جهت برون رفت و کم نقش کردن این آسیب ها و به جبران آنها پرداخته. با توجه به نقش مهم صنعت عمران و توسعه آن در سطح کشور و همچنین جدید بودن موضوع ارزیابی زیست محیطی استراتژیکدرکشور پیشنهاد می گردد از SEA (Strategic Environment Assessment) در اجرای پروژه های عمرانی استفاده گردد که در ادامه به یک مدل از آن می پردازیم

ارزیابی زیست محیطی استراتژیک ، محیط زیست ، توسعه پایدار ، پروژه های عمرانی