هومن کمپانی انتقه چی - دانشجوی کارشناسی ارشد سازه های آبی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات تهران
مجتبی صانعی - عضو هیات علمی پژوهشکده حفاظت خاک و آبخیزداری

آبشستگی موضعی اطراف پایه های پل واکنش طبیعی رودخانه به حضور سازه ی پل می باشد، که باعث کاهش پایداری سازه و احتمالاً واژگونی آن میشود. برای مقابله با آبشستگی پایه پلها روشهای مختلفی توسط محققین پیشین توصیه شده است. یکی از روشهای کنترل آبشستگی موضعی استفاده از شکاف بر روی پایه پل است. در پژوهش پیش رو، الگوهای آبشستگی پیرامون پایه های استوانه ای با وجود سه طول مختلف شکاف زیر بستر بررسی شد. آزمایشها در یک فلوم آزمایشگاهی به طول 10 متر و عرض 60 سانتیمتر و با پنج دبی 22، 22/75، 23/5، 24/25 و 25 لیتر بر ثانیه انجام شد. نتایج نشان داد که دبی و مساحت چاله ی آبشستگی رابطه ی مستقیم دارند و با افزایش دبی، تپه ی آبشستگی به صورت طولی و عرضی توسعه یافت و از ارتفاع آن کاسته شد.

آبشستگی موضعی، پایه ی پل، شکاف زیر بستر، الگوی آبشستگی