حسن رحیمی - دکتری روانشناسی تربیتی
فهیمه رضایی نیارکی - دکتری روانشناسی تربیتی
رقیه زراعتی ایده لو - کارشناس ارشد تحقیقات آموزشی

فعالیتهای فوق برنامه به دانش آموزان کمک می کنند که روابط متقابل مثبت با دیگران برقرار کنند،از رفتارهای مخاطره آمیز بپرهیزند و نهایتا در مهارتهای علمی پیشرفت کنند(چاپلین 2003) هدف اصلی این پژوهش: بررسی تاثیر فعالیتهای فوق برنامه بر پیشرفت تحصیلی دانش آموزان از دیدگاه مدیران، دبیران و دانش آموزان دبیرستانهای شهرستانهای استان تهران می باشد .که امیدواریم نتایج آن مورد استفاده متصدیان امر تعلیم و تربیت قرار گیرد . جامعه آماری: جامعه آماری این پژوهش کلیه مدیران ،دبیران و دانش آموزان مقطع متوسطه شهرستانهای استان تهران در سال تحصیلی 1388-1387 می باشد. از بین افراد این جامعه ؛تعداد 384 دانش آموز ، 120 دبیر و 12 مدیر به عنوان نمونه و از طریق نمونه گیری تصادفی خوشه ای چند مرحله ای انتخاب شدند . وپرسشنامه 22 سوالی محقق ساخته بین نمونه پژوهش اجرا گردید پس از استخراج داده ها از آمار توفیفی و آمار استنباطی شامل :آزمون T تک متغیره ،تحلیل واریانس ومتعاقبا آزمون توکی و ضریب همبستگی اسپیرمن استفاده شد. بخشی از یافته های حاصل از پژوهش عبارتند از : از دیدگاه مدیران ،دبیران ودانش آموزان دبیرستانهای شهرستانهای استان تهران : فعایتهای فوق برنامه من جمله فعالیت های فوق برنامه ورزشی ،مذهبی، هنری، اردو، و بازدید ، علمی و پژوهشی و تشکل های دانش آموزی بر پیشرفت تحصیلی دانش آموزان تاثیر معنی داری دارد. یافته های جانبی : بین شرکت در فعالیتهای فوق برنامه و پیشرفت تحصیلی دانش آموزان رابطه مثبت ومستقیم وجود دارد ./بین جنسیت (دختر یا پسر ) و شرکت در فوق برنامه ها رابطه معنی داری وجود ندارد ./بین سطح تحصیلات والدین وشرکت دانش آموزان در فعالیتهای فوق برنامه رابطه مثبت ومستقیم وجود دارد از دیدگاه مدیران /دبیران ودانش آموزان دبیرستانهای استان تهران فعالیتهای فوق برنامه علمی – پژوهشی بیشترین تاثیر را بر پیشرفت تحصیلی دانش آموزان دارد