پریا گل بهار - دانشجوی کارشناسی ارشد معماری دانشگاه آزاد اسلامی واحدجلفا
شهریار شقاقی - استادیار وعضو هیئت علمی معماری دانشگاه آزاد اسلامی واحد شبستر

امروزه با توجه به افزایش بی رویه انرژی های تجدید ناپذیر وکاستی ها و معضلاتی که در زمینه حفظ و استفاده بهینه از انرژی با آن مواجه هستیم و همچنین توجه به بهینه سازی فضاهای معماری و تغییر نیازهای عملکردی باید به دنبال تعریف نوینی از معماری با عنوان معماری پایدار باشیم .با توجه به اینکه ساختمان های مسکونی جزو بالاترین مصرف کنندگان انرژی های تجدیدناپذیر به شمار می آیند بهینه سازی مصرف با توجه به اصول معماری پایدار مورد توجه قرار می گیرد. راه حل رسیدن به یک معماری پایدار این است که باید رابطه تنگاتگی بین عناصر ساختمانی و نوع طراحی معماری ساختمان ها با بهره گیری از انرژی های پاک محیط زیست و صرفه جویی در مصرف منابع وجود داشته باشد. هدف از معماری پایدار استفاده از انرژی های تجدیدپذیر نظیر انرژی خورشیدی، بادی، زمین گرمایی، هیدروژن و طراحی بام های سبز و... به جای انرژ ی های حاصل از سوختهای فسیلی ، توسعه محیط طبیعی و حذف یا کاهش مصرف مواد سمی و آسیب رسان بر طبیعت در صنعت ساختمان سازی می باشد . هدف از این پژوهش معرفی انرژی های تجدیدپذیر و کاربرد آن ها در طراحی معماری در جهت کاهش مصرف انرژی های تجدیدناپذیر می باشد

معماری پایدار ، انرژیهای پاک ، انرژیهای تجدید پذیر ، انرژیهای تجدید ناپذیر ، معماری سبز