فرزانه خوشقدم - دانشجوی کارشناسی ارشد طراحی شهری دانشگاه تربیت دبیر شهید رجایی
سینا رزاقی اصل - استادیار طراحی شهری دانشکده معماری و شهرسازی دانشگاه تربیت دبیر شهید رجایی

توسعه افسارگسیخته شهرها رشد روزافزون جمعیت کمبود فضاهای سبزشهری درسطح شهرهای بزرگ کشور خصوصا تهران و نیز قرارگرفتن درچرخه پرسرعت و روبه جلوزندگی صنعتی بحرانهای زیست محیطی بسیاری را به همراه داشته است این موضوع برنامه ریزان و مسئولان شهری را برآن داشت تا بابهره گیری ازپتانسیلهای اکولوژیکی موجوددرشهر هم چون رود دره ها درجهت رفع این موضوعات گام بردارند ازاین رو پژوهش حاضر ضمن معرفی یک نمونه خارجی اجرا شده و درکره جنوبی به بررسی رود دره های کن و فرحزاد درراستای زمینه سازی برای تعاملات اجتماعی پرداخته شده است بین روددره ها درقالب تفرجگاه های طبیعی ساماندهی شده اند که برخلاف مشکلات و نارسایی موجود دراجرا و نگهداری آنها همچنان از بهترین فضاهای درون شهرتهران درتعامل با طبیعت بشمار می آیند که توانسته اند درارتقا تعاملات اجتماعی مردم نیز نقش به سزای داشته باشند دراین پژوهش ازروش تحقیق توصیفی تحلیلی دربستری ازمطالعات کتابخانه ای بهره گرفته شدها ست نتایج حاصل ازاین پژوهش حاکی ازآن است که رویکرد اکولوژیکی درپروژه های توسعه شهری و نیز شهرسازی اکولوژیکی می تواند درعین حفظ و نگهداری سرمایه های طبیعی برای نسلهای آینده برای نسل حال حاضر غرق درزندگی صنعتی نیز فضاهایی برای تعامل باطبیعت ایجاد می کند که خود زمینه ساز فضاهایی برای تعاملات اجتماعی خواهند بود

فضاهای اکولوژیک ، رود - دره ، تعاملات اجتماعی ، توسعه پایدار