حسین غلامی - دانش آموخته گروه علوم دامی دانشکده کشاورزی دانشگاه تربیت مدرس تهران، تهران- ایران
یوسف روزبهانی - گروه علوم دامی، دانشکده کشاورزی دانشگاه تربیت مدرس تهران، تهران- ایران
عباس گرامی - گروه آمار دانشکده علوم پایه دانشگاه تهران، تهران- ایران

هدف: بررسی اثرات میزان سطوح متفاوت جو و فسفر جیره ها (با رعایت نسبت 2:1 کلسیم به فسفر) بر تشکیل سنگهای ادراری در بزغاله های نر رائینی. حیوانات: بزغاله های نر رائینی. تجزیه و تحلیل آماری: تشکیل جداول توافقی و آزمونهای کای- اسکورو دقیق فیشر. روش: این پژوهش، جهت تعیین پاسخ بزغاله های نر رائینی به سطوح متفاوت جو و فسفر با 25 جیره غذایی با سه تکرار انجام شد. بدین منظور از تعداد 75 رأس بزغاله استفاده شد. جیره به صورت حبه شده بود. سه ماه پس از استفاده بزغاله های آزمایشی از این جیره ها دوازده رأس آنها که عمدتاًاز جیره های با جو بالا مصرف کرده بودند، علائم ابتلا به سنگهای ادراری را نشان دادند. برای تعیین اثر هر کدام (جو و یا فسفر) از روش One-Way Frequency tables برنامه SAS استفاده شد. نتایج: ازمون کای- اسکور (chi-square test) با درجه آزادی یک، سطح احتمال 0/083 (P=0/083) را نشان داده که اگر سطح احتمال مورد قبول را ده درصد فرض کنیم اثرات جو یا فسفر به تنهایی بر روی تشکیل سنگ معنی دار خواهند شد. در این تحقیق چون برای متعادل و متوازن کردن جیره ها نسبت کلسیم به فسفر 1:2 در نظر گرفته شده بود، لذا مقدار فسفر اغلب جیره ها بیشتر از نیازدامها در این آزمایش (0/28 درصد) بود. حال اگر با حاشیه اطمینان (Safety margin) نیاز بزغاله ها را به فسفر 0/30 درصد در نظر بگیریم، تعداد دامهای مبتلا در سطح بالاتر از 0/30 درصد 11 راس و کمتر از 0/30 درصد یک راس خواهد شد. بنابراین با آزمون One- Way Ferquency tables کای اسکور سطح احتمال 0/004 (P=0/004) بدست می آید که بسیار معنی دار است. نتیجه آن که اگر مقدار فسفر 0/30 درصد جیره در نظر گرفته شود، احتمال مبتلا شدن بزغاله ها به سنگ حدود 90 درصد کاهش می یابد. مجله دانشکده دامپزشکی دانشگاه تهران، (1384)، دوره 60، شماره 4، 382-379.

جو، فسفر، بزغاله های نر رائینی، سنگهای ادراری