احسان نعمت اللهی - دانشجوی کارشناسی ارشد دانشگاه آزاد اسلامی واحد ارسنجان

به منظور بررسی تحمل گیاه زراعی آفتابگردان (Helianthus annuus L) نسبت به تنش خشکی آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی در سه تکرار و در محیط کشت آزمایشگاه طراحی شد. ارقام یوروفلور و هایسون 33 آفتابگردان به عنوان فاکتور اصلی و سطوح مختلف تنش خشکی (0، 0/3-، 0/6-، 0/9- مگاپاسکال) و محلول پاشی توسط هورمون سالیسیلیک اسید به عنوان فاکتور فرعی انتخاب گردید. نتایج حاصل از پژوهش حاکی از این است که با افزایش سطوح تنش خشکی ، کاهش معنی داری روی ارتفاع بوته در مرحله گلدهی ، ارتفاع نهایی و شاخص سطح برگ هر دو رقم آفتابگردان به وجود آمد. بیشترین میزان کاهش در صفات مذکور را در سطح 0/9- مگاپاسکال شاهد بودیم . همچنین با افزایش سطوح تنش خشکی محتوای پرولین و قند محلول برگ ها در هر دو رقم آفتابگردان ، افزایش معنی داری پیدا کرد. با توجه به نتایج به دست آمده رقم هایسون 33 در مقایسه با یوروفلور مقاومت بیشترین به تنش خشکی داشت سالیسیلیک اسید نیز از طریق اثر معنی دار روی تمامی صفات مورد بررسی سبب کاهش خسارت ناشی از تنش خشکی در هر دو رقم آفتابگردان گردید.

آفتابگردان، تنش خشکی، سالیسیلیک اسید، صفات مورفولوژیک، تنظیم کننده های اسمزی