شیدا قلمکاری - دانشجوی کارشناسی ارشد طراحی شهری، دانشگاه آزاد اسلامی
رضا گودرزی - دانشجوی کارشناسی ارشد مدیریت پروژه و ساخت، دانشگاه هنر تهران
محمد نبویان پور - مدیر واحد شهرسازی و معماری شرکت مهندسین مشاور پدیدآب سپاهان
ستاره آبکار اصفهانی - دانشجوی کارشناسی ارشد طراحی شهری، دانشگاه یزد

میان شهر و ساکنینش پیوندی عمیق وجود دارد و هر یک هویت بخش دیگریست به همین دلیل شهری که در طراحی آن به نیاز شهروندان چه از لحاظ اجتماعی وچه از لحاظ کالبدی الویت داده نشده باشد محکوم به شکست است. شهر مجموعه ای فرهنگی و کالبدی است که بر اساس نیازها و فعالیت های ساکنین آن شکل گرفته و انسان ها بر اساس نیازهای فردی یا گروهی خود فعالیت کرده و الگوهای رفتاری خاص خود را شکل می دهند. شهر دارای حافظه است و حافظه ی ان همان گذشته ی ساکنینیست که با کالبد شهر در امیخته شده اند و به ان شکل بخشیده اند. شهر مکان زندگی ادمیزادهایی است که هر یک به دنبال یافتن خویشتن خویش است،که هر یک به دنبال معیارها و شاخص هایی برای تداوم زندگی خود در محفلی اجتماعی اند. چه بخواهند و چه نخواهند وضع موجود کالبد شهر را به ارث برده اند و مطابق با اهداف خود و به میزان توانشان ان را رشد داده اند. اکثر شهرهای کشور ما نیز شهرهایی با سابقه ی درخشان تاریخی و دارای هویت های کالبدی و فرهنگی بسیار هستند که پتانسیل های فراوانی برای توسعه دارد که متاسفانه همگام با زمان پیش نرفته وقابلیت بالفعل سازی این توانایی های بالقوه را از دست داده اند ونیازمند مشارکت شهروندان و متخصصان برای به هنگام سازی این توانایی ها هستند. در این مقاله بر آن شدیم تا با توجه به پیشینه ی تاریخی شهرها و با استفاده از اسناد و مدارک موجود پیوندی میان گذشته و امروز شهر به وجود آوریم. در این راستا از تجربه ی ساکنین و دانش متخصصان به طور توامان بهره برده و با توجه به نیاز ساکنین فضاهای جمعی و خصوصی را طراحی کنیم که علاوه بر جذب جمعیت و سرزندگی، انسجام را بین مناطق قدیم وجدید شهر ها به وجود آورند.

مشارکت ساکنین، فضاهای شهری، شهروندگرایی، شهروند