محمد طاهری - کارشناس ارشد مرتعداری اداره کل منابع طبیعی و آبخیزداری استان سیستان و بلوچستان،
مهدیه ابراهیمی - استادیار گروه مرتع و آبخیزداری، دانشگاه زابل،
وحید رخشانی زاده - دانشجوی کارشناسی ارشد مرتعداری دانشگاه بیرجند،
ایرج رحیمی پردنجانی - دانشآموخته کارشناسی ارشد مرتعداری دانشگاه زابل،

باتوجه به مساحت زیاد مراتع با الگوهای پراکنش متفاوت و تراکم های مختلف، انتخاب روشی مناسب و بدون اریب برای اندازه گیری تراکم از اهمیت زیادی برخوردار خواهد بودانگیزه اصلی توسعه این روش ها برآورد تراکم جمعیت بدون استفاده از قطعه نمونه است لذا در این تحقیق که در سه محدوده مختلف از مرتع استپی منزلاب زاهدان انجا گرتت، تمامی پایههای گونههای گون در این سه محدوده با استفاده از ترانسکتهای نواری2×100متر شمارش شدند و در هر عرصه 5 ترانسکت 111 متری به موازات هم و با تاصله 11 متر از همدیگر مستقر و روی هر کدا 11 نقطه به عنوان نقاط نمونهبرداری مشخص شدند و تراکم برحسب مترمربع محاسبه گردید این روش بهعنوان شاهد در نظر گرتته شد، با این هدف که با سه روش تاصلهای نزدیکترین ترد، نزدیکترین همسایه و روش نقطه تاصله دیگل در برآورد تراکم گونه گون Astragalus squarrosus از لحاظ دقت مورد مقایسه قرار بگیرند تا روشی که بهترین دقت برآورد تراکم این گونه را ارائه میدهد معرتی گردد نتایج نشان که در محدوده شماره یک و دو روش نقطه تاصله دیگل و در محدوده شماره سه روش نزدیکترین همسایه بالاترین دقت را نسبت به شاهد دارد همچنین از لحاظ تراکم در محدوده شماره یک روش نزدیکترین همسایه و در محدوده شماره دو و سه روش نقطه تاصله دیگل نزدیکترین برآورد را نسبت به شاهد دارد اما با توجه به تنوع روشهای تاصلهای اندازهگیری تراکم گیاهان بوتهای بهتر است در ارزیابی این گیاهان باتوجه به شرایط متفاوت مراتع و وضعیت گیاهان از روشهای بیشتری برای مقایسه استفاده کرد تا بتوان با اطمینان بیشتری از کارایی روشهای مذکور و حتی ارائه روشهای بهتر در برآورد دقت و تراکم گونههای بوته ای استفاده کرد

مقایسه گیاهان، ارزیابی پوشش، تراکم بوتهای، روش بدون پلات