امین پردل - دانشجو، گروه فنی و مهندسی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد شاهرود، شاهرود، ایران
صاحبعلی منافی - عضو هیئت علمی گروه فنی و مهندسی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد شاهرود، شاهرود، ایران
علی اصغر روحانی - عضو هیئت علمی، گروه فنی و مهندسی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد شاهرود، شاهرود، ایران.

یکی از مهمترین مواد آلوده کننده آب، فلزات سنگین هستند امروزه این مواد به روش های مختلفی در حال ورود به منابع آبی مورد مصرف موجودات زنده هستند، از جمله فعالیت صنایع و کارخانجات مختلفی که از این مواد بعنوان مواد اولیه برای تولید محصولات مختلف استفاده می کنند. یکی از فلزات سنگینی که می تواند تاثیرات بسیار بدی بر سلامت انسان و دیگر موجودات بر جای بگذارد فلز کبالت است لذا هدف این تحقیق بررسی کارایی حذف کبالت از محیط های آبی با استفاده از نانواکسیدآهن در محیط آزمایشگاهی است. این پژوهش شامل 2 مرحله اصلی بود، در مرحله اول سعی شد زمان بهینه حذف تعیین شود، بر اساس نتایج بدست آمده از این مرحله با افزایش زمان تماس در تمامی نمونه ها درصد حذف افزایش می یافت و بهترین زمان تماس برای بدست آمدن حداکثر بازه حذف زمان تماس 90 دقیقه بود، بیشترین درصد حذف در این مرحله 22 درصد بود. در گام بعد تاثیر تغییر غلظت فلز سنگین محلول و همچنین تاثیر تغییر مقدار جاذب مورد استفاده برای حذف بطور همزمان بررسی شد، نتایج این مرحله نشان دادند که افزایش مقدار جاذب موجب افزایش حذف فلز می شود، همچنین با افزایش غلظت فلز سنگین درصد حذف فلز کاهش یافت در این مرحله بیشترین حذف در غلظت ppm 10 و مقدار 1 گرم جاذب نانو در لیتر بود که معادل 33 درصد بود.

آب، اکسید آهن، جذب، کبالت