رمضان حسن زاده - گروه روانشناسی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد ساری، ساری، ایران

روش: روش این پژوهش، ازمایشی است و طرح تحقیق آزمایشی مقدماتی، و از طرح پیش آزمون و پس آزمون برای سه گروه، استفاده شده است. جامعه آماری شامل کلیه دانش آموزان دخترانه بودند. نمونه ی آماری 99 نفر (شامل سه کلاس 29، 36 و 34 نفری است) که به شیوه ی نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شده و هرگروه به طور تصادفی در معرض یک روش آموزشی (سخنرانی، پرسش و پاسخ، فیلم و نمای) قرار گرفته اند. به منظور گردآوری اطلاعات از دو روش کتابخانه و پرسشنامه استاندارد التزام عملی به اعتقادات اسلامی بهره گرفته شده است و روش آماری مورد استفاده در بخش آمار توصیفی شامل تدوین جدول، محاسبه میانگین و رسم نمودار و در بخش آمار استنباطی آزمون t و تجزیه و تحلیل واریانس بود. یافته ها: یافته ها حاکی است که روش سخنرانی بر گرایش به التزام عملی به اعتقادات اسلامی دانش آموزان مؤثر است. روش پرسش و پاسخ بر گرایش به التزام عملی به اعتقادات اسلامی دانش آموزان مؤثر است. روش فیلم و نمایش به التزام عملی به اعتقادات اسلامی دانش آموزان مؤثر است. اثربخشی روش های سه گانه فوق در گرایش دانش آموزان به التزام عملی به اعتقادات اسلامی متفاوت است. نتیجه گیری و راهکارها: نتایج نشان داد که روشهای مختلف آموزشی بر التزام عملی به اعتقادات اسلامی است. در فرایند یاددهی- یادگیری دروس دینی اهمیت دارد و معلم باید در هنگام استفاده از روشهای مختلف آموزشی مطالب را با ذوق و شوق ارائه نماید. پیشنهاد می شود با توجه به اهمیت دروس دینی و قرآن، این دروس در ساعاتی که دانش آموزان دارای نشاط و آمادگی بیشتری هستند گنجانده شود.

روش های مختلف آموزشی، الترام عملی به اعتقادات اسلامی، دانش آموزان