اشکان اژدهاکش پور - مرکز تحقیقات شیلاتی آبهای دور _ چابهار
گل محمد بلوچ - مرکز تحقیقات شیلاتی آبهای دور _ چابهار
سلیم جدگال - مرکز تحقیقات شیلاتی آبهای دور _ چابهار
زهره روحی - مرکز تحقیقات شیلاتی آبهای دور _ چابهار

بسیاری از دانشمندان حوزه منابع طبیعی بر این باورند که قرن آینده قرن جنگ بر سر منابع آب شیرین خواهد بود. بی شک بحران منابع آب شیرین باعث کاهش تولیدات کشاورزی و دامی شده ودر نتیجه بحران غذا را در پی خواهد داشت. در اکثر منابع آبی گروهی از زیندگان به نام جلبک به عنوان اولین حلقه تولید در اکوسیستم های آبی وجود دارد که با فعالیت فتوسنتزی که دارند هم باعث کاهش تاثیر گازهای گلخانه ای، کاستن از روند گرمایش کره زمین و هم به عنوان یک منبع غذایی با ارزش به دلیل محتوای پروتینی بالا، اسید های چرب اشباع نشده، مواد معدنی و انواع ویتامین ها در دنیا مطرح می باشند. امروزه در بسیاری از کشورهای پیشرفته پرداختن به موضوع آبزی پروری جلبک های میکروسکوپی و ماکروسکوپی Seaweed در محیط های مصنوعی به عنوان یک استراتژی در تامین امنیت ملی پذیرفته شده است زیرا جلبک با جذب املاح آب و کمترین مصرف آب رشد نموده و محصول به بار می آورد در حالیکه برای تولید یک تن ذرت در مناطق معتدله 0۵2 هزار و در مناطق گرم و خشک ٧۵2 هزار گالن آب شیرین مصرف می شود که با توجه به وضعیت خشکسالی در بیشتر مناطق کشور و گرمایش کره زمین جالب توجه می باشد. تامین غذا و پایداری تولید منابع غذایی در یک کشور بی شک در نامین امنیت ملی آن کشور تاثیر گذار است بنابراین جلبک با ویژگی عدم نیاز به آب شیرین جهت تولید یک فرصت در تقویت امنیت ملی در تولید غذا خواهد بود. این مقاله ضمن تشریح موارد فوق با ارایه نتایج تحقیقات کاربردی جهانی در این حوزه به تشریح پتانسیل باالقوه تولید جلبک به منظور استفاده های صنعتی، کشاورزی، دارویی و غذایی به خصوص در سواحل جنوبی کشور می پردازد.

جلیک، امنیت ملی، تهدید زیستی، امنیت غذایی و بحران آب