علی کردپور - گروه شیمی دانشگاه امام حسین ع
حسین فخرائیان - گروه شیمی دانشگاه امام حسین ع

رنگهای آنتیفولینگ ضد جلبک به منظور جلوگیری از تجمع ارگانیسمها و جلبکهای دریایی بر روی سطوح شناور در آب،استفاده شدهاند. کنترل کردن سرعت رهایش زیست کشها عوامل ضد جلبک یا آنتیفولینگ و جلوگیری از خالی شدن ناگهانی لایه رنگ شناور، از ترکیبات زیست کش، از جمله مشکلات در زمینه رنگهای دریایی میباشد. در این تحقیق جذب و رهایش کتامین، مدتومیدین و مشتق نفتالینی آن به عنوان عوامل آنتیفولینگ بر روی نانو اکسیدهای فلزی به عنوان جاذب عوامل آنتیفولینگ با استفاده از روش کروماتوگرافی گازی GC برای جذب و روش UV برای رهایش مورد بررسی قرار گرفته است. نتایج نشان داد که کتامین نسبت به دو ترکیب دیگر، کمترین جذب را دارد. همچنین جذب مدتومیدین بر سطح TiO2 بیشتر از ZnO و Al2O3 بود. مشتق نفتالینی مدتومیدین، با کمی تفاوت، جذبی شبیه مدتومیدین داشت. کمترین سرعت رهایش دو ترکیب مدتومیدین و مشتق نفتالینی آن از سطح نانو ZnO رخ داد. همچنین در این تحقیق خواص آنتیفولینگی دو ترکیب مدتومیدین و مشتق نفتالینی مدتومیدین مورد مطالعه قرار گرفت. نتایج نشان داد که دو ترکیب با اندکی تفاوت، دارای خواص آنتیفولینگی هستند