امید مبارکی - استادیار جغرافیا و برنامه ریزی شهری دانشگاه مراغه
آمنه شیخ احمدی - دانشجوی کارشناسی ارشد جغرافیا و برنامه ریزی شهری دانشگاه مراغه

با افزایش جمعیت و گسترش شهرنشینی ، انسانها به تدریج از طبیعت دور شده اند . تراکم بیش از حد جمعیت و دخالت در محیط طبیعی و ایجاد محیط های انسان ساخت ، نیاز های زیست محیطی ، جسمی و روحی انسان را بیشتر بروز دادهاست. برای رفع این نیاز ها انسان شهرنشین اقدام به ایجاد باغها و فضای سبز مصنوعی در داخل شهر ها کرده است. در پژوهش حاضر با استفاده از روش توصیفی – تحلیلی به بررسی وضعیت توزیع و پراکندگی پارکها و فضای سبز نواحیشهر ارومیه پرداخته شده است. در این پژوهش با استفاده از روش تحلیل سلسله مراتبی AHP باتوجه به معیار هایمکانیابی فضاهای سبز شهری ضمن اولویت بندی مناطق به بررسی علل ناهماهنگی ها پرداخته شده است. معیار های انتخاب شده به این منظور شامل دسترسی، میزان زمین های با مالکیت دولتی، نزدیکی به رودخانه، میزان فضاهای باز وزمین های بایر، سرانه موجود فضای سبز ، میزان تراکم جمعیت، فاصله ار فضاهای سبز موجود و در نهایت سازگاری با سایر کاربری ها می باشد.سپس با استفاده از سیستم اطلاعات جغرافیایی) GIS ( با تلفیق نتایج حاصل از داده ها به ارائه الگوی بهینه پراکنش فضای سبز پرداخته شده است. نتایج حاصل نشان می دهد ، ناحیه سه با 845 / امتیاز در اولویت اول ، ناحیهدو با 722 / امتیاز، ناحیه چهار با 792 / امتیاز و در نهایت ناحیه یک با 722 / امتیاز به ترتیب در اولویت های دوم ، سوم و چهارم قرار می گیرند .

برنامه ریزی، فضای سبز، توزیع مکانی، فرایند تحلیل سلسله مراتبی AHP ، شهر ارومیه