مرتضی خلیلی - دکترای مهندسی حمل و نقل، دانشگاه علم و صنعت ایران
علی سبحانی - دانشجوی کارشناسی ارشد برنامه ریزی منطقه ای، دانشگاه تهران

شکل گیری مناطق کلان شهری با ایجاد روابط جدید میان مناطق شهری و حومه ها مسائل جدیدی را به همراه دارد. رسیدگی به این مسائل نیازمند راهبردهایی است که ضمن در نظر گرفتن توسعه این مناطق به کیفیت زندگی ساکنین توجه کند. طرح مجموعه شهریتهران با هدف حل مسائل نو ظهور مناطق کلان شهری تهیه شده است. بخشی از راهبردهای این طرح به نظام جابه جایی پرداخته است.نظام جابه جایی و حمل و نقل یکی از پایه ای ترین زیرساخت هایی است که می تواند در کوتاه مدت بر محیط سکونت و زیست پذیری سکونت گاه ها اثرگذار باشد. این پژوهش ضمن استخراج معیارهای زیست پذیری مرتبط با حمل و نقل به ارزیابی راهبردهای حملی ونقلی طرح مجموعه شهری تهران پرداخته است. این ارزیابی با روش تحلیل سلسله مراتبی انجام شده است. نتایج این پژوهش نشانمی دهد راهبردهای حمل و نقلی طرح مجموعه شهری تهران و شهرهای اطراف آن به طور نسبی به شاخص زیست پذیری توجه داشته اند، هرچند توجه به زیرمعیارها از توزیع یکنواختی برخوردار نیستند

ارزیابی، راهبردهای حمل و نقل، زیست پذیری، طرح مجموعه شهری تهران، تحلیل سلسله مراتبی