سعید نظری - تهران، دانشگاه صنعتی امیرکبیر، دانشکده عمران و محیط زیست دانشگاه صنعتی امیرکبیر
سیدجمشید موسوی - تهران، دانشگاه صنعتی امیرکبیر، دانشکده عمران و محیط زیست دانشگاه صنعتی امیرکبیر
کوروش بهزادیان - انگلستان، دانشگاه اکستر ، دانشکده مهندسی، ریاضی و علوم فیزیکی

در این مقاله یک مدل شبیهساز مفهومی برای مدیریت یکپارچه سیستمهای آب شهری توسعه داده شده است. مدل پیشنهادی برای سیستم آب شهری کرمان که در منطقه خشک و نیمهخشک جنوب شرقی ایران قرار دارد پیاده سازی و ارزیابی شده است. در این سیستم تنها منبع آبی برای مصارف خانگی و غیر خانگی آب زیرزمینی بوده است که در پی برداشت بیش از حد آب در دهههای اخیر، با کاهش نسبتاً شدید سطح آب مواجه بوده است. برای کاهش خطرات محتمل و با استفاده از مدل توسعه یافته، تعدادی از استراتژیهای مداخلهگر تحت سناریوهای مختلف ارزیابی شده و سپس این استراتژیها با استفاده از روش برنامه ریزی سازشی رتبه بندی شده اند. نتایج نشان میدهند که استفاده تلفیقی با تخصیص مناسب از هر دو منبع آب زیرزمینی و سطحی با توجه به معیارهای پایداری بهره برداری از سیستم شامل قابلیت اطمینان و کنترل انتشار گازهای گلخانهای در سیستم آب شهری می تواند بهترین عملکرد را در افق برنامهریزی بلند مدت به همراه داشته باشد

سیستم آب شهری، شبیهسازی، برنامه ریزی سازشی