سیدحمید جوادیان - کارشناس ارشد برنامه ریزی شهری، کارشناس پژوهشی مرکز پژوهشی علوم جغرافیایی و مطالعات اجتماعی دانشگاه حکیم سبزواری
فرحناز اکبر اقلی - استادیار گروه جغرافیا دانشگاه پیام نور مرکز مشهد کارشناس حسابداری
سمیرا میس شریفان - کارشناس ارشد فرماندهی و مدیریت انتظامی، فرماندهی انتظامی دماوند
رضا ریوندی

گردشگری به عنوان یکی از ارکان اساسی در توسعه ی پایدار مناطق به ویژه مناطق روستایی مورد توجه است.با شناسایی قابلیت ها و محدودیت ها پیش روی گردشگری می توان جایگاه آن را در سطوح گوناگون توسعه ازمحلی تا ملی ارتقاء داد. پژوهش انجام شده با مدل swot به بررسی عوامل پیش برنده و بازدارنده ی گردشگری روستایی در روستاهای کهنه آب و ابارش از توابع شهرستان سبزوار پرداخته است. جامعه آماری پژوهشساکنین روستا و گردشگران شهری بوده، که با روش نمونه گیری تصادفی و از طریق پرسش نامه، تنظیم شدهبا طیف لیکرت مورد بررسی قرار گرفته است. براین اساس نقاط قوت ، ضعف، فرصتها و تهدیدها اولویت بندیو راهبردهای توسعه ی گردشگری در روستاهای مذکور ارائه شده است. از تجزیه و تحلیل متغیرها چنیناستنتاج می شود که روستاهای نمونه، نیازمند بازنگری و ارائه ی سیاستهای مناسب در جهت رفع محدودیت هاو استفاده از مزیتهای نسبی موجود است. پژوهش حاضر نشان میدهد تفرجگاههای پیرامون دو روستای کهنهآب و ابارش از نوع تفرج متمرکز می باشد. زیرا از آن دسته فعالیت های تفرجی است که امکان تحقق آنهابستگی به توسعه و تجهیز مراکز گردشگری دارد و نیازمند تسهیلات متعددی مانند کمپینگ یا اردو زدن،پیکنیک و انواع ورزشهای گروهی و... می باشد. پرداختن به توسعه ی رستوران باغ ها می تواند فشار روانیساکنین شهری را در برآوردن نیاز تفرج در فواصل کم از محیط شهری و هم چنان با ارتقای سطح معیشتیروستاها با اهتمام در حفظ امنیت حریم و حرمت روستا مؤثر واقع شود.

تفرجگاه روستایی، فرصت یا تهدید، روستاهای کوه نو و ابارش ، سبزوار، عدالت