حمید اسدی - دانشجوی دکتری تخصصی روان شناسی دانشگاه اصفهان
شکرالله عبدالله زاده - روان پزشک، عضو هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی شهید بهشتی
ثریا حسینی رضی - کارشناسی ارشد روان شناسی بالینی

بررسی قابلیت هیپنوتیزم پذیری از مهمترین و اساسی ترین ارکان هیپنوتیزم است که قبل از القاء هیپنوز انجام می گیرد. در اینراستا شناسایی عوامل موثر در قابلیت هیپنوتیزم پذیری افراد، زمینه لازم را برای انجام مداخلات آموزشی و درمانی قبل از القاء هیپنوزفراهم می نماید. طرح پژوهش توصیفی از نوع غیر آزمایشی است که به شیوه نمونه گیری خوشه ای 160 دانشجوی دختر و پسرانتخاب شدند. داده ها با پرسشنامه های شخصیتی (آیزنک، 1985)، نگرش نسبت به هیپنوتیزم (احمدی ابهری و همکاران، 1378) وقابلیت هیپنوتیزم پذیری (اسدی و عبدالله زاده، 1380) جمع آوری و بر اساس تحلیل واریانس یک راهه، آزمون پیگیری توکی وهمبستگی پیرسون مورد مطالعه قرار گرفتند. نتایج نشان داد بین قابلیت هیپنوتیزم پذیری تیپ های شخصیتی تفاوت معنی داریوجود دارد. بدین ترتیب که تیپ شخصیتی برونگرای هیجانی و درونگرای هیجانی از قابلیت هیپنوتیزم پذیری بالایی برخوردارند.همچنین بین نگرش مثبت نسبت به هیپنوتیزم با قابلیت هیپنوتیزم پذیری رابطه مستقیم و بین برون گرایی و قابلیت هیپنوتیزمپذیری رابطه معکوس به دست آمد. تیپ شخیصیتی برون گرا و درون گرای هیجانی و نگرش مثبت نسبت به هیپنوتیزم بطور همزماندر افزایش قابلیت هیپنوتیزم پذیری موثرند.

برون گرایی، درون گرایی، هیجانی، نگرش نسبت به هیپنوتیزم، قابلیت هیپنوتیزم پذیری