محمد نجفی - دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی معماری، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران غرب
الهام میرور - دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی معماری، دانشگاه آزاد اسلامی واحد زنجان
لیلا زارع - عضو هیئت علمی گروه معماری دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران غرب
سجاد بشیری - دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران غرب، باشگاه پژوهشگران جوان و نخبگان، تهران، ایران

مفهوم فضا یکی از مفاهیم بنیادی در معماری است. معنی عام فضا یک جای تهی است. گستره فضا همه هستی است وفضا همان جای تهی است که می تواند پر شود. معماری ایرانی که در گذر از دوران اسلامی به یکی از نمونه های موفق معماری مفهومی، معناگرا و عرفانی بدل شده است، همواره در پی آن بوده تا فضایی بیافریند که در آن بر سرشت موقت و گذرای اشیاء مادی تأکید شود و تهی بودن اشیاء مورد توجه قرار گیرد؛ چراکه تقریباً تمام جنبه های مختلف هنر اسلامی به نحوی از انحاء با این اصل و شاخه های آن در جهان کثرت ارتباط دارد. هدف پژوهش حاضر ضمن بررسی اهمیت فضای تهی در معماری اسلامی، بازخوانی مفهوم فضای تهی و بسط اندیشه های آن در معماری اسلامی – ایرانی می باشد. این پژوهش از نوع توصیفی می باشد که در آن از روش تحلیل محتوا در جهت ارزیابی یافته ها استفاده گردیده است

فضای تهی، معماری ایرانی – اسلامی، حس فضا، هنر اسلامی