عاطفه دلجوی کوشالی - مدرس دانشگاه دیلمان لاهیجان
تیمور آمار - دانشیار جغرافیا برنامه ریزی روستایی دانشگاه آزاد اسلامی واحد رشت
رضا پرویزی - دانشجوی دکتری جغرافیا برنامه ریزی روستایی دانشگاه آزاد اسلامی واحد رشت
میثم تحویلداری - دانشجوی دکتری جغرافیا برنامه ریزی روستایی دانشگاه آزاد اسلامی واحد رشت

متاسفانه امروز با گسترش زندگی آپارتمانی، غفلت از هماهنگی بین ساختمان و طبیعت، رابطه انسان با طبیعت به میزان قابل توجهی قطع شده است و انسان همواره در تلاش است تا این خلا را با کشاندن طبیعت به زندگی خود جبران کند. امروزه با توسعه و پیشرفت صنعت ساختمان، لزوم توجه به معماری پایدار و ساخت و سازهای مبتنی بر معماری بومی در راستای استفاده بهینه از منابع طبیعی موجود، بیش از پیش اهمیت پیدا می کند. استفاده از مصالح چوبی در ساخت و ساز ابنیه از جمله راهکارهای ارائه شده در توسعه پایدار در تطابق با شرایط محیطی می باشد که از گذشته های دور در این آب و خاک مورد استفاده بوده است. مقاله حاضر به متون تاریخی مربوط به مماری بومی گیلان، بررسی های مورخان و باستان شناسان معاصر و همچنین نکاتی که معماران و هنرشناسان در آثار ارزشمند تحلیلی خود بیان نموده اند توجه دارد. بررسی تحقیقات انجام شده نشان می دهد که با بهره گیری از اصول معماری بومی و به روزرسانی آنها در روند طراحی ابنیه، می توان گام بزرگی در راستای ارتقای معماری پایدار و بومی همسان با طبیعت و اقلیم برداشت. در این مطاله در تلاشیم تا نقش عنصر چوب وکاربرد آن در بناهای مناطق گیلان که از هویت خاصی در این استان برخوردار است را مورد بررسی قرار دهیم. نتایج حاصل از پژوهش بیان می کند با بهره گیری از اصول معماری بومی و به روزرسانی آنها در روند طراحی ابنیه، می توان گام بزرگی در راستای ارتقای معماری پایدار و بومی همسان با طبیعت و اقلیم برداشت.که در این راستا معماری چوبی به دلیل هماهنگی با اهداف معماری پایدار می تواند در ساختمان های امروزی مورد استفاده قرار گیرد

معماری پایدار، معماری بومی، معماری چوبی، معماری گیلان