دکترنوید حبیبی - دکترای مدیریت آموزش عالی ، عضو هئیت علمی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد مشهد، گروه مدیریت دولتی،مشهد، ایران
حسین روکی - دانشجوی کارشناسی ارشد، دانشگاه آزاد اسلامی واحد مشهد، گروه مدیریت دولتی، مشهد، ایران

با آغاز قرن 21 ، دانشگاه ها و موسسات آموزش عالی تغییرات شدیدی را پیرامون خود احساس کرده اند .تکانه هایی چون سرعت فزاینده تغییرات فن آورانه ،تغییر ماهیت تقاضای دانشجویان ،تغییر در نوع رقابت دانشگاه ها با دیگر مراکز علمی و مهارتی، این تحولات آسیب پذیری دانشگاه ها و مراکز آموزش عالی را افزایش داده است. بدیهی است ،عدم توجه به این چالش هاموفقیت این سازمان های آموزشی را تحت تأثیر قرار می دهد.بنابراین ،به نظر می رسد که حرکت به سوی ایجاد دانشگاه هایی که ازسرعت و انعطاف پذیری بالایی در پاسخ به نیازهای محیط امروزی و پیش بینی ناپذیر برخوردار است راه حل مناسبی برای ادامه حیات مؤثر دانشگاه ها است. در این مقاله با استفاده از روش تحلیلی براساس مطالعه کتابخانه ای آگاهی ما درخصوص مشکلات مربوط به نظام آموزش عالی افزایش می یابد. و به بررسی برخی آسیب های عمده متوجه نظام آموزش عالی پرداخته خواهد شد.

آسیب ها-چالشها-دانشگاه-آموزش عالی ایران