امین امانی - دانشجوی کارشناسی ارشد بیوتکنولوژی کشاورزی، گروه زراعت و اصلاح نباتات، دانشکده کشاورزی، دانشگاه محقق اردبیلی
ناصر زارع - استادیار،گروه زراعت و اصلاح نباتات،دانشکده کشاورزی،دانشگاه محقق اردبیلی
اسداله اسدی - استادیار، گروه زیست شناسی، دانشکده علوم پایه ، دانشگاه محقق اردبیلی
محمد قنبری - دانشجوی کارشناسی ارشد بیولوژی سلولی و مولکولی،گروه زیست شناسی ،دانشکده علوم پایه، دانشگاه محقق اردبیلی

ژندرمانی ازپتانسیل بالایی برای درمان بیماری های ژنتیکی واکتسابی برخورداراست.بنابراین،بهینه سازی روش های تحویل ژن به عنوان یکی از مراحل مهم ژندرمانی بسیار موردتوجه می باشد. دراین تحقیق از پلیمر پلیا تیلنا یمن خطی با وزن ملکولی 25 کیلو دالتون جهت انتقال ژن GFPبه سلول های بند ناف استفاده شد. برای بررسی اثر زیست سازگاری کمپلکس PEI-DNAاز رنگ آمیزی تریپانبلو استفاده گردید. نتایج نشان داد پلیمر PEI در غلظتهای 1، 5، 10و 15 میکروگرم برمیلی لیتر در ترکیب با سه میکروگرم DNA، تاثیر معنی داری بر زنده مانی سلولهای بند ناف نداشت. نانو پلیمر PEI در نسبت وزنی 3:1 ( PEI3: DNA1) از توانایی انتقال ژن به سلولهای بند ناف تا 9 درصد برخوردار بود. بنابراین، می توان از این پلیمر برای انتقال و بیان ژن در سلول های بنیادی استفاده نمود.

انتقال ژن، پلی اتیلن ایمین، نانو ذرات، سلول های بندناف