علی منصورخاکی - دانشیار دانشکده عمران دانشگاه علم و صنعت ایران
سید حسین ساداتی بالادهی - عضو هیئت علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد گرگان،
عباسعلی صفار - دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی و مدیریت ساخت دانشگاه آزاد اسلامی واحد ساری،

فرضیه اصلی این مقاله به بیان این موضوع که کارکنان مهمترین منابع جهت نیل به اهداف از پیش تعیین شده سازمان هستند در کنار این موضوع که مدیران، عامل تاثیر گذاری در مدیریت استرس هستند پرداخته است. لذا جهت استفاده بهتر از تخصص و مهارت نیروی انسانی، در مرحله اول باید شرایط مناسب جسمی، روحی و روانی شخص تامین و مورد توجه واقع شده تا در نهایت از هدر رفت انرژی و توانایی کارکنان جلوگیری شده و افزایش بهره وری را نیز در پی داشته باشد. در همین راستا مدیریت باید بکوشد تا شرایط ایمن، سالم و پویاای را در محیط کار و شرایط کاری فراهم آورد. با توجه به اهمیت این موضوع بر آن شدیم تا بررسی تاثیر عوامل استرس زا در کاهش بهره وری یک سیستم را به عنوان مساله مورد مطالعه درنظر بگیریم. لذا با عنایت به این موضوع که هنر مدیریت استرس این است که مدیریت سیستم، اشخاص را در یک سطحی از استرس قرار دهد تا محیطی سالم و لذت بخش را فراهم آورده و باعث پویایی و سرزندگی کارکنان شود، هدف از این تحقیق نشان دادن لزوم وجود استرس به مقدار کنترل شده و عدم خروج از خط قرمز های استرس، به دلیل تاثیر منفی آن در کاهش بهره وری بوده که در جهت توجیه مدیران در این زمینه نیز کوشیده است

استرس، بهره وری، مدیریت، سیستم